Doorgaan naar hoofdcontent

Dwalen door kleine dorpjes

Tijdens onze wandeling van verleden week liepen we door mooie kleine dorpjes die het bekijken waard waren. Ik kan het niet laten om dan even door de smalle straatjes te dwalen om overal een kijkje te nemen.

Dit hondje kwam door een gat in de muur even een kijkje nemen wie daar zijn grondgebied naderden. Hij gromde of blafte niet, was alleen maar nieuwsgierig.
Aan de rand van dit dorpje was een klein terrasje met een bank en een tafeltje wat ons uitnodigde om daar even een boterhammetje te eten.

Ik loop nog wat verder het dorpje in, het is er stil, ik stoor niemand. Dit huis ziet er zelfs verlaten uit, de deur en het raam zijn begroeid met klimop.


Dan kom ik bij het laatste huis met deze mooie blauwe deur, het pad gaar verderop de velden in.

 Ik loop weer terug naar het mooie huis waar ik begonnen ben, daar hing ondertussen het beddengoed buiten.

En om de hoek kwamen we deze grote kookpot nog tegen. Wat daar in klaargemaakt is in vroegere dagen weet ik niet maar hij is in ieder geval een fotootje waard.

Reacties

Emie zei…
Je fantasie slaat toch meteen op hol bij het zien van al die oude huizen. Hele familie geschiedenissen moeten zich daar hebben afgespeeld. Die foto van de hond is kostelijk!
Sightseeing France! Mooi hoor.
Marleen zei…
Wat mooi is het bij jou. De foto van die hond is reuze grappig 😀
miekequilt zei…
Prachtig Marthy. Die blauwe deur is helemaal top!
Lut en Luc zei…
Blijkbaar is dit hier de gewoonte dat hondjes door openingen in de muur even alles komen bekijken. Ze worden dan ook door de Fransen " la gazette du commune" genoemd
Ger zei…
Wat fantastisch om op deze wijze even mee je mee te lopen en te genieten van Franse sferen die de rust uitstralen van alledag daar.
Bij het zien van de foto met kookketel was ik weer even terug in de tijd in het kookhok van mijn Duitse oma, waar mijn zusje en ik altijd verbleven tijdens de zomervakantie.
Daar werd in ongeveer zo'n ketel het varkensvoer gekookt.
Was als kind net zo nieuwsgierig als het hondje in het gat van de muur en tilde even de deksel op om te kijken wat daar borrelden in die ketel, krijg nu de lucht weer in mijn neus:-((

In Nederland was in vroeger tijden deze kookpot ook geen onbekende op de boerderij lees ik:
Een grote “kookpot” die ingezet werd bij meerdere werkzaamheden, o.a voor het koken van de was, het bereiden van varkensvoer, het koken van water om het geslachte varken te ontharen en schoon te krabben, om bloedworst te bereiden, etc.
Een “kachel” onder de ketel zorgde voor de nodige energie.

Bron: http://info.wendezoele.nl/kokhok.html

Lieve groet,Ger

Marthy zei…
Ook bij ons thuis werd er vroeger varkensvoer gekookt, nee niet bepaald een lekkere lucht, maar het was niet in zo'n ketel. Ik dacht bij het zien wel aan het ontharen van wilde zwijnen die hier veelvuldig geslacht werden. Tegenwoordig doet men dat met een gasbrander.
Bertiebo zei…
Op een of andere manier lijken verlaten en/of verwaarloosde huizen in Frankrijk vaak mooier dan in Nederland
In de weer zei…
Heerlijk zulke wandelingen door bijna verlaten dorpen waar je grappige dingen tegenkomt.
Leuk om te weten, “la gazette du commune”
Sjoerd zei…
Ik kan mee voorstellen dat ik hele verhalen zou verzinnen bij zo'n tocht langs toch vaak verlaten woningen.
Wat een schilderachtige foto's weer. En die hond is grappig!
Die hond (-: Even dacht ik dat het een grap was.
Het lijkt me heerlijk dwalen en verdwalen in dergelijke kleine dorpjes.
Genoten van je foto's!