Nadat we de fysiotherapeute hadden bezocht reden we een stukje door naar de Amsterdamse Waterleidingduinen om daar te gaan wandelen. We waren beslist niet de enige, het is een geliefd gebied voor wandelaars en fotografen maar zoals gewoonlijk in dat soort natuur, als je tien minuten flink doorstapt laat je mensen die een rondje doen achter je en loop je in bijna verlaten gebied.
We waren op zoek naar de vosjes, we wisten ongeveer waar we die konden vinden maar helaas, dat leuke dier liet zich niet zien. Twee jongemannen die we tegen kwamen, ze kwamen helemaal uit Eindhoven om in de AWD te fotograferen, zochten ze ook maar wisten nog wel te vertellen dat even verderop veel damherten zaten.
Door het vele bezoek wat deze dieren krijgen kijken ze niet eens meer op van al weer zo'n fotograaf en blijven ze rustig door grazen.
Als dan die kop dan omhoog gaat probeer je snel een foto te schieten.
Het gebied wordt doorkruist door kanalen, het is een waterwingebied voor de gemeente Amsterdam.
Deze herten heb ik van wat grotere afstand genomen maar dat ging prima met dat nieuwe fototoestel wat ik nu heb.
Het lijkt wel of de herten zich hier zo geposeerd hadden om mij een plezier te doen, het zou volmaakt zijn geweest als de meest rechtse ook nog even in de lens had gekeken.
De AWD blijft een prachtig gebied, je raakt er nooit
uitgekeken. Ik kwam hier als jong kind al met mijn vader, later gingen wij er
vaak wandelen met onze kinderen en nu zijn we 72 en komen er nog steeds. Het
wordt tijd dat we de kleinkinderen eens meenemen. Al mijn foto's zijn aanklikbaar om ze in een groter formaat
te kunnen bekijken.
Reacties
Eens zoeken naar een camping in de buurt.
En nog even een bedankje voor de soep van jou vorig blog lijkt mij heerlijk en ga het echt eens proberen.
Fijn weekend.
Groeten
Marga
En dan nou bij jou Marthy mee genieten van al het fraais wat jij voor de camera kreeg tijden je wandeling. Volgende keer misschien meer geluk om de vossen te fotograferen, er moeten daar de nodige niet schuwe half tamme vossen rondlopen die dat geworden zijn doordat ze telkens weer lekkers kregen uit rugzakken van de vele bezoekers om de jonge vosjes dicht voor de camera te krijgen. Nog altijd rugzak vosjes genoemd. Triest maar waar.