We raakten niet uitgeschoten in dat verlaten dorp, er is ook zoveel te zien. In deze mooie doorgang onder een huis is nog een verzameling potten en pannen en oude fruitkistjes te vinden. Het huis erboven is nog in goede staat.
Water is er nog steeds, te zien aan deze waterloop. Niet zo gek want huizen werden in die tijd bij waterbronnen gebouwd, de eerste levensbehoefte.
Tweehonder jaar oud is dit huis waar het jaartal in de steen is gebeiteld. De meeste huizen hier in de buurt stammen uit die tijd, ook het onze.
Behalver de voorgevel staat hier ook nog een achtergevel, het dak en de zijmuren zijn nagenoeg verdwenen.
Is er voor het dorp nog een smal asfaltpad, aan de ande kant is het alleen nog natuur, prachtig. Geen geluid dringt hier door behalve de vogels, insecten en de wind.
Vriendin Jeanne vermaakte zich prima, ze bleef maar fotograferen.
Vanuit dit raampje hadden de bewoners ooit een mooi uitzicht op de vallei.
Dit pimpelmeesje vloog af en aan naar een spleet in de muur. Ze had een rups in haar snavel voor haar jongen die daar zaten.
La Rouvière is maar een klein gehucht, vijf of zes huizen met een paar daarvan in vervallen staat. Als ik zo voor deze prachtige nog rechte muren sta vind ik het zo jammer dat het dorpje niet meer is bewoond. Deze huizen verdienen toch liefdevol onderhoud. Maar dat zal wel niet meer gebeuren, dit ligt zo afgelegen dat permanent wonen onmogelijk is geworden. Misschien komt er nog eens een liefhebber die het als tweede woning gaat gebruiken. Ik hoop het zo.
Reacties
Mooi ook die varen en de planten met de kleine gele bloemetjes tussen de rotsen en de stenen.
Lie(f)s.