Moestuinmaandag

Afgelopen najaar en ook van de winter toen we hier waren was er niets meer van de artisjok in de moestuin te zien. 'Die heeft het opgegeven' zeiden wij tegen elkaar, stond er ook al zo lang. Tot onze stomme verbazing was de plant toen we hier begin april aankwamen weer uit de dood herrezen, stond weer prachtig te groeien en heeft inmiddels wel tien bloemknoppen, groot en klein. We eten ze niet, de plant staat er louter voor de sier en om er van te genieten. Het oog wil tenslotte ook wat

Wij hebben de raad van een tuinvlogster ter harte genomen en dekken sinds een paar weken de grond in de moestuin af met grasmaaisel. Dat hebben wij genoeg want er valt hier heel wat te maaien. De grond droogt hierdoor een stuk minder uit wat weer scheelt in het water geven en met dat water zullen we met zijn allen steeds zuiniger moeten omgaan. En nog een voordeel, we hebben minder last van onkruid.

De tomatenplanten groeien hard, de eerste tomaatjes komen te voorschijn.

Sla is niet voor te eten op het ogenblik dus we eten het maar vaak.

De stambonen maar ook de stokbonen doen het heel goed dit jaar, ik kan niet wachten tot we het eerste maaltje kunnen plukken.

We eten al regelmatig een schaaltje aardbeien als dessert, heerlijk.

De rode bessen beginnen te kleuren.

Verleden jaar droegen hier alle vijgenbomen bijna geen vrucht door late vorst maar dit jaar gaan we een overvloed aan vijgen krijgen, ik heb er geloof ik in al die jaren nog nooit zoveel aan de bomen gezien.

De braam staat ook uitbundig te bloeien, dat belooft wat.

En ook heel veel kersen aan de boom maar wel veel kleiner dan normaal. Tot nu toe zie ik geen wormpjes dus ik zou ze kunnen gebruiken. Ik vind ze te klein om te gaan ontpitten om jam te maken, dat is me teveel werk maar misschien doe ik ze wel in de ontsapper om zo kersensap te maken.