Gisterenmiddag onze vriendin Maria opgehaald van het TGV station bij Valence. Ze was zo blij om weer in haar geliefde Ardèche te zijn, vooral na de rit door de vallei die nu zo verschrikkelijk mooi is. Telkens herkent ze plekjes en vertelt er wat over, niet vreemd want ze heeft hier jaren gewoond met haar man Kees.
Vanmorgen hebben we met zijn tweeën een rondje dorp gemaakt. Op het pad staat het gras wel erg hoog, daar moet Mart met de bosmaaier eerdaags echt eens langs.
Ook al verschillen wij bijna twintig jaar in leeftijd, wij hebben elkaar altijd wat te vertellen, raken nooit uitgepraat.
We liepen even door naar Seignebelle om een praatje te maken met Angèle en Etienne, zij hadden hun overbuurvrouw op bezoek. Deze goedlachse dame woont net zoals wij iedere zomer van april tot oktober in de Ardèche.
Via het bovenste weggetje van ons dorp liepen we weer terug. Veel fluitenkruid langs de weg.
Er staat een grote rij irissen bij Joëll voor de heg, dat moest natuurlijk even op de foto om naar familie en vrienden te sturen.
Buurman Erik geeft zijn net geplante tomaten water in zijn mini moestuintje. De temperaturen zijn flink gestegen sinds gisteren, we hebben vanmorgen voor het eerst buiten ontbeten.
Ja, de aubretia bloeit overvloedig in Le Serret.
Reacties
een kranige dame
knappe kleurrijke foto's Marthy
groeten
Bisous, Annelies en Ernest
PS. Ik weet niet wat ik verkeerd doe maar ik kan alleen maar als een anoniem iemand reageren😢
Harde werkers, lachen, en straks: een fijne oogst.
Fijn om te zien.