Na een grote restauratie is het woonhuis van Pieter Teyler naar wie het Teyler museum is vernoemd sind december 2021 toegangkelijk voor het publiek. Dat is het al die jaren niet geweest, wel is het vaak bewoond geweest door kunstenaars en heeft het gediends als atelier, depot en kantoorruimte.
Het is het alleszins waard om naast het museum ook dit woonhuis te gaan bekijken want dat is echt ontzettend mooi. Niet alleen het restauratie werk is mooi uitgevoerd maar het is ook prachtig ingericht met oog voor detail.
De mooie trap is opnieuw geschilderd en er ligt een nieuwe traploper op. De deuren in deze gang die belegd is met platen marmer waren in zo'n mooie oude kleur geschilderd.
Een huiselijk tafereel.
In veel kamers waren de wanden opnieuw behangen met het meest stijlvolle behang.
Dit is de kamer met de vijf sloten. De deur kon niet open en waarom die vijf sloten op de deur zaten werd niet vermeld. Misschien zit er een oude kluis achter hadden wij als verklaring.
Tot in detail afgewerkt, ik zei het al. Dit mooie klokje hing aan het koord van de raambekleding.
Deze foto is genomen op de eerste verdieping. De mooie trap slingert nog verder naar boven waar nog twee verdiepingen zijn maar die waren afgesloten voor het publiek.
Het woonhuis van Pieter Teyler (het witte pand op de foto)
werd het Fundatiehuis genoemd, omdat hier Teylers Stichting werd opgericht. In
zijn testament liet hij opnemen dat het onverkocht moest blijven en dat het
door een kunstenaar beheerd zou moeten worden. De foto heb ik van internet gehaald.
De ingang van het museum is om de hoek van de straat.
Reacties
een deur met vijf sloten. Die moest ervoor zorgen dat de bestuurders van Teylers Stichting goed zouden blijven samenwerken. Elke bestuurder had een sleutel, dus als iemand wegbleef konden de overige bestuurders niet meer bij de kluis komen.
Wat een prachtig huis. Ik wil er echt binnenkort heen.
groeten
Traplopers...die was ik helemaal vergeten, mijn opa en oma hadden die in huis.