Nooit afgebouwd

De Cathédrale Saint-Just-et-Saint-Pasteur is een blikvanger in Narbonne. Het bijzondere is dat deze dertiende-eeuwse kathedraal nooit voltooid werd. Ambitieus waren de plannen wel, maar gebrek aan geld en allerlei andere problemen zorgden ervoor dat het in de loop der tijd nooit afgemaakt werd. Wel is het nog steeds de op vier na hoogste kathedraal van het land. De kerk bezit onder meer een mooi koor met houtwerk.

Alleen het grote koor is dus voltooid en wordt als kerkgebouw gebruikt. In een groot deel van de kerk zijn de ramen te zien en boven op de bogen zie ik waterspuwers.

Alles ziet er robuust uit, niet heel erg mooi of verfijnd. Maar de grootte van de kerk en de hoogte zijn wel erg imponerend.

De bouw van de kathedraal was een van de meest ambitieuze projecten van het koninkrijk van Frankrijk in de dertiende eeuw.

Aan de kathedraal grenst de tuin van het aartsbisschoppelijk paleis en daar ontdekte ik nog wat bijzonders.

We zien we op het pad twee paren ronde stenen liggen. Op het ene staat het gedicht Tuin van Gerrit Kouwenaar en de Franse vertaling, op het andere een Fries gedicht van Teun de Vries met de vertaling. Deze laatste heb ik hier niet afgebeeld. Op internet vind ik dat ene Jan de Boer, wonend in Narbonne, dit geregeld heeft. Het project werd gesponsord door de Nederlandse ambassade. Verrassend!