Doorgaan naar hoofdcontent

Van de Pyreneeën naar de kust

Al heel vroeg gingen de fietsen op de auto en reden wij zuidwaarts. We begonnen onze fietstocht in Le Perthus wat met een hoogte van 290m op de laagstgelegen bergpas in de oostelijke Pyreneeën ligt op de grens tussen Spanje (Catalonië) en Frankrijk. Op deze plaats trok Hannibal met zijn olifanten de bergen door op zijn veldtocht naar Italië.

Op zoek naar een plek waar we onze auto achter konden laten hadden we in het dorp de beschikking over twee parkeerplaatsen, de hoogst gelegen was wel vier voetbalvelden groot  en helemaal leeg maar het parkeergeld was voor een week schrikbarend hoog. Volgens een aanwonende werd er regelmatig gecontroleerd en hij raadde ons aan om naar het politieburo te rijden en daar om advies te vragen. Laten wij daar nu een aardige politieman treffen die begrip had voor onze situatie en mee naar buiten liep, het nummerbord noteerde en zei dat we de auto op het eerste parkeerterrein konden zetten en dat hij er regelmatig langs zou rijden.

Zo gezegd, zo gedaan en een kwartiertje later zaten wij op de fiets, stijgend naar de Col de Panissars waar we stopten bij een ommuurde militaire begraafplaats uit de zeventiende eeuw.

Op deze plek op de grens tussen Frankrijk en Spanje hebben in vorige eeuwen ware veldslagen plaats gevonden.

Afdalend naar de kust met prachtige uitzichten reden we door een bos met kurkeiken. Deze bomen hebben een mooie dikke bast van kurk en worden daar in Spanje waar we net een stukje doorheen fietsten en Portugal speciaal voor gekweekt.

Dit ging stijl naar beneden en dan met die keitjes, niets voor mij, ik stapte af en deed het lopend.

Als ik zo'n bord tegenkom moet ik even gaan kijken, dan rij ik echt niet door.

Een prachtig oud kerkje, wat hebben ze er daar toch veel van in Frankrijk. Maar ik heb er nog nooit een gezien met een voorportaal met grote boog zoals hier. Het voorportaal zal we ooit ingestort zijn, alleen de restanten van de boog stond er nog.

Boven de kerkdeur een mooie raamopening.  

Tegenover de kerk naast een huis wat potten en een trapje naar een tuin waar een wasje hing, Een plaatje waard.

We overnachtten in Argelès-sur-Mer wat een heel mooi stadje bleek te zijn. Foto's ervan volgen later. Maar eerst nog even onze slaapplek, 

Frankrijk telt veel mooie chambre d'hôtes (B&B's) en dit was er een van, een juweeltje.

Dinsdag 2 mei 2023

Reacties

Bertiebo zei…
Wat leuk en mooi allemaal. En mazzel!!!
Sjoerd zei…
Mooie foto's dat belooft nog wat. Leuk zo'n aardige politieman.
Judy zei…
Mooi begin van jullie fietstocht! Wat een plaatje, die potten bij dat huis!
John zei…
Super van die politieagent. Dat scheelde wel wat zorgen denk ik.
miekequilt zei…
Die agent maakte de start al fijn. En dan de rest. Wat een feest in daar te kunnen zijn. En fijn voor ons dat je ons laat meegenieten. Heerlijk om aan het eind van de dag zo'n leuke b&b te treffen.
Wat een service van die agent en wat lijkt me het een heerlijke tocht worden. Ik ben nu al weer benieuwd naar morgen.
Emie zei…
Opvallend veel zon op de foto's. Dat bruine hoofd en die armen worden nu al verklaard. Die trap met bloemen en dat wasje hebben mijn voorkeur!
Sfeervolle plaatjes laat je ons weer zien. Heerlijk om zo op de fiets weer andere stukjes Frankrijk te kunnen ontdekken. In gedachten fiets ik met jullie mee hoor!
Dat is meteen een mooie start van jullie tocht. Leuk om het hier mee te kunnen beleven.
Janny zei…
Fijn zo’n aardige politieman, een mooi begin van een prachtige tocht. De foto met het trapje is ook erg mooi.
In de weer zei…
Wat een heerlijke tocht Marthy en wat een mazzel om die aardige agent te treffen.
Ik ga het met jullie mee beleven en mooie herinneringen komen weer bovendrijven van onze ontelbare fietstochten in de bergen van Frankrijk. Pure vrijheid !
Ger zei…
Jullie gingen duidelijk met een ander doel naar Le Perthus,het dorpje aan Frans/Spaanse grens waar het hele jaar door vele bezoekers hun auto parkeren om aan de andere kant van de grens goedkoop te gaan shoppen.
Volgens de regionale Rekenkamer is het dorp door al die parkeergelden ‘te rijk’ geworden zodat de bewoners geen gemeentebelastingen meer hoeven te betalen.
Prachtige omgeving waar het zeker de moeite is om te stoppen voor foto’s en ook de fiets aan de hand te nemen bij afdaling met keitjes. Met die gedachte in mijn achterhoofd om achter de rolstoel te gaan lopen toen ik afgelopen week door de oude straatjes van Doesburg hobbelden,domme gedachte want dat zou me ook niet lukken.Mijn eigen op maat gemaakte rolstoel is bijna klaar,hoop dat het zitcomfort dan prettiger is.
Argelès-sur-Mer vond ik geen mooi stadje, wij kampeerden er ooit twee keer. Het nabijgelegen Collioure daarentegen is een juweeltje.
Lida zei…
Argelès-sur-Mer is heel aardig. Maar waar wij al zeker 20 jaar verliefd op zijn is Collioure. Dat plaatsje staat bij mij op de 2e plaats. Noordwijk staat natuurlijk op 1.
Jolande zei…
Ik vind het knap hoor dat jullie daar fietsen.
Wat fijn dat die agent een oogje in het zeil wilde houden op jullie auto.
Hier in de souvenirwinkels zie je ook best veel dingen van kurk, die komen misschien wel van die bomen :-)
De foto's vind ik heel mooi.
Zo en nu ben ik ook op jouw blog weer helemaal bij.
bemar zei…
Dat is weer het voordeel dat jullie goed Frans spreken. Ik zou zo'n politieagent nooit te woord kunnen staan. Succes met de fietstocht!
Lies zei…
Hoe mooi..., zelfs de politie aan jullie kant!
Lie(f)s.