Vaak fietsen wij hiervandaan zondagsmorgens naar Saint-Sauveur-de-Montagut, drinken daar koffie en fietsen dan onder langs de rivier weer terug naar huis. Mart vond dat we deze route eens uit moesten breiden door naar Saint-Pierreville te rijden en daarna door naar Saint-Sauveur.
Het was prachtig fietsweer en ik wilde dat extra stuk wel doen, ik genoot van wat ik onderweg zag. Vlak voor het plaatsje stopten we even zodat ik deze foto kon nemen.
Er was zoals altijd 's zondags warenmarkt maar veel verkopers waren er niet. De meesten staan achter een kraampje met
zelfgebakken brood, geitenkaasjes, honing en wat biologische moestuingroente.
Vaak 'dreadlock' jongeren, heel bewust levend en met weinig tevreden. De Ardèche staat er om bekend.
Rond 1900 woonde er hier nog zo'n 1800 mensen maar dat is teruggelopen tot 516 in 2021.
Er was ook een kleine rommelmarkt maar daar was meer rommel dan iets leuks te vinden,
Terwijl we Saint-Pierreville achter ons lieten kwamen we langs dit gebouw wat blijkbaar onlangs opgeknapt was, de daken waren nagelnieuw.
Toen ik rond het gebouw liep zag ik deze mooie toren, een duiventoren die als duivenonderkomen
dienstdoet. Duiventillen zijn veel kleiner; een duiventoren kan duizenden
duiven herbergen. Duiventorens vond men vroeger bij kastelen en hoeven.
Langzaam dalend ging het richting Saint- Sauveur.
Op een splitsing van wegen stond dit grote gebouw, eens een prachtig huis. Nu in verval alhoewel er aan de rechterkant een deel is opgeknapt. Jammer van die moderne ramen, die doen het gebouw geen eer aan.
Dit huis, veel minder groot, vond ik een schatje.
Dit moest even op de foto. In het keukenraam van onze eerste woning, een etage boven het bedrijf van Mart zijn familie zat ook zo'n ventilatortje. Leuk, het gordijntje trouwens ook.
Reacties
Wij bezochten ooit een duiventoren op een landgoed in Frankrijk.
Ik had erover gelezen en we stonden tegelijk aan de poort met een echtpaar uit België
Men gaf er ook rondleidingen, maar helaas waren we te vroeg.
Terwijl we bij de ingang stonden te praten kwam er een oude man aan die ons vertelde dat het ‘s-middags pas open ging. Hij vond het wel sneu voor ons en we kregen de sleutel mee van de duiventoren en konden met ons vieren er naartoe. Schitterende toren, nog nooit eerder gezien. Bij terugkomst gaf hij nog een kleine rondleiding
En nam ons ook nog mee naar een prachtige maar helaas verwaarloosde put.
Een hele installatie zorgde er lang geleden al voor dat men ik het gebouw drinkwater had.
Geweldig en onze dag kon niet meer stuk.
miekequilt
Zou op dat leuke warenmarktje ook in de rij gestaan hebben voor een kilo gele boterboontjes,zó lekker in zoet/zuur salade.
De foto met duiventoren roept bij mij herinneringen op uit de tijd dat wij in Frankrijk verbleven en dochter met gezin meerder jaren op rij een pigeonnier omgebouwd tot gîte huurden en wij in B&B kamer in het karakteristieke landhuis verbleven.
De duiven werden in vroeger tijden gehouden voor het vlees en de mest voor op het land.
Wij bemeste onze moestuin destijds ook met duivenmest van de buurman,veel onkruid en veel wieden dat wel,maar alles groeiden er wel goed van.
Lie(f)s.