Doorgaan naar hoofdcontent

Le Serret (5)

Toen wij 22 jaar geleden hier neerstreken noemden we de bewoners van dit huis altijd mijnheer een mevrouw 'Snorremans', je moest toch wat om iedereen uit elkaar te houden en mijnheer had en heeft nog steeds een mooie snor. Voor het echtpaar Veysan heeft het huis eerst jarenlang als weekendhuis gediend en na hun pensionering zo'n tien jaar geleden zijn ze het permanent gaan bewonen. Omdat het huis wel erg klein was hebben zij toen aan de dalkant en aan de rechterzijkant een stuk bij laten bouwen. Dit huis ligt met meest vooraan op de helling en het heeft een prachtig uitzicht in de vallei. Vergis je niet, onder dit deel ligt nog een etage en daaronder nog een grote kelder. Weer daaronder liggen zijn terrassen, waar zelfs een ezel loopt die zijn aanwezigheid kenbaar maakt door luid te balken.

Reacties

Emie zei…
Bedankt voor de rondleiding, blijft leuk!
Bertiebo zei…
Ik vind het heel leuk om je omgeving en je mensen te zien!
Marthy zei…
Ik hoop er de komende weken nog een paar te laten zien, Emie en Bettie. Leuk dat jullie het waarderen.
Vera zei…
Deze keer heb ik de ezel niet alleen gehoord, maar eindelijk ook gezien. Twee jaar geleden heb ik 'm gezocht, maar kon 'm nergens vinden op al die terrassen. Hij weet zich goed te verstoppen
Wieneke zei…
Pas als je de echte namen kent, gebruik je nooit meer de bijnamen als je het over de mensen hebt. Wij kennen in ons dorp veel namen nu wel, maar voorheen hadden wij het over 'de burgemeester' (die gewoon Hearre heet) maar nogal prominent op het erf stond met de dikke buik vooruit. En 'de lange mevrouw met de grote grijze hond' en 'Jan de Maaier'(vanwege nogal veel en luidruchtig grasgemaai) die nu gewoon Jan heet :-)

Vroeger had je veel meer bijnamen in dorpen en stadswijken, die zoveel gebruikt werden dat niemand meer de echte naam wist.


Marthy zei…
Jammer dat het beest geen maatje heeft, Vera, een ezel heeft eigenlijk gezelschap nodig van een ander dier en dat mag ook een geitje of een schaap zijn.
Marthy zei…
In Nederland wonen wij in een niet te groot dorp, Wieneke, waar ook veel bijnamen worden gebruikt. Zo ben ik jarenlang 'mevrouw fiets' genoemd. Mijn man was de plaatselijke fietsenmaker.
Chantal zei…
erg leuke bouwstijl