Doorgaan naar hoofdcontent

Bonne route

Wij hebben het weer achter de rug, twee drukke maar ontzettend leuke dagen. De tassen werden vanmorgen door  de fietsers in de garage gezet, klaar om opgehaald te worden. De fietsen, die bij elkaar een kapitaaltje vormen, gaan er weer uit en men maakt zich klaar om te vertrekken. Voor de derde dag op rij geen regen, terwijl die met bakken voorspeld was.

Ik krijg camera's en telefoons in mijn handen gedrukt om foto's te nemen en we gaan zelf ook op de foto. Er wordt me nogmaals verteld dat het eten zo lekker was en dat ze heerlijk geslapen hebben in dat rustige dorpje. Ze hopen allemaal volgend jaar weer bij ons ingedeeld te worden. Ik maak van de laatste groep ook een foto en daar gaan ze, eerst dalend naar de weg en dan stijgend naar St. Julien du Gua. En dan komt de klim naar Col de la Fayolle. Bonne route! En wij? Wij gaan badkamers schoonmaken en lakens wassen.

Labels:

Reacties

Emie zei…
Zie toch maar weinig vrouwen :). Kan me helemaal voorstellen hoe fijn het moet zijn om zo gastvrij onthaald te worden door jullie. En dan nu weer even rustig bijkomen of staan de volgende gasten al weer in de planning?
17 juni 2016 om 17:35
Marthy zei…
Dat echtpaar was al weg, Emie. Morgen krijgen we nieuwe gasten, maar die blijven veertien dagen en zorgen voor zich zelf.
17 juni 2016 om 17:56
Inge zei…
Dit lijkt me zó gaaf (goh, het woord 'gaaf' staat vast in mijn woordenlijst lijkt het wel, haha) om te doen: leuke gasten ontvangen die het vervolgens hartstikke fijn hebben en dus meer dan tevreden zijn.
17 juni 2016 om 18:48
Mirjam Kakelbont zei…
De foto heb ik even uitvergroot: kan ik de raspaardjes wat beter bekijken (-: Lief en ik hebben voor Roos' geboorte drie weken op de fiets door Frankrijk gezworven. Het was zó fijn. En nu hebben jullie deze fietsers hetzelfde fijne gevoel gegeven. Hartstikke tof!
Lieve groet
17 juni 2016 om 20:33
Sjoerd zei…
Eigenlijk doe je het ook voor de waardering...
17 juni 2016 om 20:54
Jeanne zei…
Jeetje, ze lijken wel al wat op leeftijd.(sommigen tenminste) Leuk dat ze nog zo'n tocht kunnen maken, lijkt me heerlijk om te doen. En dan na alle inspanningen ergens lekker verwend worden.......niet verkeerd!
17 juni 2016 om 21:12
Bertiebo zei…
Ja, mannen op leeftijd. Goed van ze! En van jullie ook
18 juni 2016 om 07:31
Onliemie zei…
Als ik dat zo zie... moet ik dat ook nog kunnen dat fietsen daar... maar ja je moet ze niet onderschatten die mannen op leeftijd! :-) Lijkt me toch een uitdaging en zalig om doen... nog 5 jaar tijd om te trainen tot aan mijn pensioen... moet lukken!
18 juni 2016 om 09:50
Marthy zei…
Wij verhuren ons vakantiehuis de hele zomer, Inge en de mensen zijn altijd meer dan tevreden. Dat is inderdaad heel leuk om te doen. Het geeft een soort kick.
18 juni 2016 om 11:19
Marthy zei…
Leuk dat jij dat gevoel nog herkend, Kakel. Fijne herinnering, da's waardevol.
18 juni 2016 om 11:22
Marthy zei…
Ja, Sjoerd, dat is de kers op de taart, die waardering.
18 juni 2016 om 11:23
Marthy zei…
Er zijn er veel meer fietsers van deze leeftijd die meedoen aan dit soort tochten dan jongere, Jeanne. Ouderen zijn veel beter in duursporten en vergis je daar niet in want de eerste avond had ik een man van 77 jaar oud die fris een vrolijk naar boven kwam bij ons na 150 km. in de benen te hebben.
18 juni 2016 om 11:27
Marthy zei…
Zie mijn reactie hierboven, Bertie. Ook de eerste avond een echtpaar van ruim zeventig die de zwaarste tocht van vier dagen deden. Ik neem mijn petje er diep voor af!
18 juni 2016 om 11:29
Marthy zei…
Als je maar blijft fietsen, Kris, dan kun jij dit ook over vijf jaar. Manlief fietst al veertig jaar met zijn ploegje in Nederland en daar zitten twee knakkers bij van 75 jaar oud! Het is de regelmaat die het hem doet, niet die dure fiets. Die van mij zegt altijd 'Je moet de kilometers in je benen hebben'.
18 juni 2016 om 11:33
Lida zei…
Ik had toch minstens wel een foto van die drogende lakens verwacht Marthy. :-)
18 juni 2016 om 22:14
Marthy zei…
Lida, ik had drie foto's gemaakt van drogende lakens, echt waar, maar ik heb ze niet gebruikt. Mijn lakens hingen door het hele dorp bij buren aan de waslijn. In de ochtend was het nog zo vochtig in de lucht dat het niet wilde drogen maar uiteindelijk heb ik alles droog gekregen.
18 juni 2016 om 22:50
Een reactie posten