Bergstichting

Met vriendin Stan had ik afgesproken dat we weer eens bij de Bergstichting zouden gaan wandelen en eten en dat hebben we gisteren gedaan. Even wat uit leg over de Bergstichting. 

Het woonzorgpark Willem van den Bergh is en uitgestrekt park aan de rand van Noordwijk, grenzend aan de duinen. Hier wonen, werken, leren en recreëren mensen, van jong tot oud met en zonder verstandelijke beperking en/of andere beperking.

 Het park bestaat al bijna 100 jaar, Stan en ik zijn er mee opgegroeid. De bewoners en hun verzorgsters liepen vaak 's zaterdags door het dorp en als we 's zondags met mijn vader liepen te wandelen in de duinen kwamen we ze ook vaak tegen. Pa maakte dan altijd een praatje met de begeleidsters, hij kende er veel. Ons werd goed ingeprent dat we het woord 'gekken',wat natuurlijk heel gewoon was in die tijd, niet mochten gebruiken.

Ik was er al meer geweest met Stan, in het restaurant op het park kan je lekker eten maar nu staat er al een aantal jaren een nieuw multifunctioneel gebouw, Plein 6 waar ook het restaurant in zit en zelfs een supermarkt.

Het is een uitgestrekt terrein onder de duinen tussen Noordwijk en Katwijk. Vanuit Noordwijk-Binnen liepen wij als kind met mijn vader door de bollenvelden, het Vinkenveld en ter hoogte van de Bergstichting gingen we dan het duin in. 

Op het park kom je mensen tegen die bezig zijn met hun dagelijks werk, zoals de post rondbrengen, het groen onderhouden en honden uitlaten. Maar ook deze begeleidsters met kinderen op pony's. Het is zo anders als vroeger.

Tegenwoordig maakt men gebruik van de vaardigheden en talenten van mensen met een beperking of aandoening. Zij leveren met hun eigen-aardigheden een bijdrage aan serviceverlening, horeca en winkels en aan het vervaardigen van diverse producten. Oh ja, er was zelfs een kringloopwinkel op het park, Stan en ik hebben even lekker lopen snuffelen en ik kocht een paar leuke oude kaarten.

Vanaf het park kon ik met een lange lens een foto maken van de twee kerken die in Noordwijk-Binnen staan. De linker kerk was de katholieke kerk die ik mijn hele jeugd bezocht. De huizen stonden er toen nog niet, het was allemaal bollenland. Zo ongeveer op de plek van het meest rechtse huis ben ik geboren en opgegroeid.