Al heel vroeg gingen de fietsen op de auto en reden wij zuidwaarts. We begonnen onze fietstocht in Le Perthus wat met een hoogte van 290m op de laagstgelegen
bergpas in de oostelijke Pyreneeën ligt op de grens tussen Spanje (Catalonië) en
Frankrijk. Op deze plaats trok Hannibal met zijn
olifanten de bergen door op zijn veldtocht naar Italië.
Op zoek naar een plek waar we onze auto achter konden laten hadden we in het dorp de beschikking over twee parkeerplaatsen, de hoogst gelegen was wel vier voetbalvelden groot en helemaal leeg maar het parkeergeld was voor een week schrikbarend hoog. Volgens een aanwonende werd er regelmatig gecontroleerd en hij raadde ons aan om naar het politieburo te rijden en daar om advies te vragen. Laten wij daar nu een aardige politieman treffen die begrip had voor onze situatie en mee naar buiten liep, het nummerbord noteerde en zei dat we de auto op het eerste parkeerterrein konden zetten en dat hij er regelmatig langs zou rijden.
Zo gezegd, zo gedaan en een kwartiertje later zaten wij op de fiets, stijgend naar de Col de Panissars waar we stopten bij een ommuurde militaire begraafplaats uit de zeventiende eeuw.
Op deze plek op de grens tussen Frankrijk en Spanje hebben in vorige eeuwen ware veldslagen plaats gevonden.
Afdalend naar de kust met prachtige uitzichten reden we door een bos met kurkeiken. Deze bomen hebben een mooie dikke bast van kurk en worden daar in Spanje waar we net een stukje doorheen fietsten en Portugal speciaal voor gekweekt.
Dit ging stijl naar beneden en dan met die keitjes, niets voor mij, ik stapte af en deed het lopend.
Als ik zo'n bord tegenkom moet ik even gaan kijken, dan rij ik echt niet door.
Een prachtig oud kerkje, wat hebben ze er daar toch veel van in Frankrijk. Maar ik heb er nog nooit een gezien met een voorportaal met grote boog zoals hier. Het voorportaal zal we ooit ingestort zijn, alleen de restanten van de boog stond er nog.
Boven de kerkdeur een mooie raamopening.
Tegenover de kerk naast een huis wat potten en een trapje naar een tuin waar een wasje hing, Een plaatje waard.
We overnachtten in Argelès-sur-Mer wat een heel mooi stadje bleek te zijn. Foto's ervan volgen later. Maar eerst nog even onze slaapplek,
Frankrijk telt veel mooie chambre d'hôtes (B&B's) en dit was er een van, een juweeltje.
Dinsdag 2 mei 2023
Reacties
Ik ga het met jullie mee beleven en mooie herinneringen komen weer bovendrijven van onze ontelbare fietstochten in de bergen van Frankrijk. Pure vrijheid !
Volgens de regionale Rekenkamer is het dorp door al die parkeergelden ‘te rijk’ geworden zodat de bewoners geen gemeentebelastingen meer hoeven te betalen.
Prachtige omgeving waar het zeker de moeite is om te stoppen voor foto’s en ook de fiets aan de hand te nemen bij afdaling met keitjes. Met die gedachte in mijn achterhoofd om achter de rolstoel te gaan lopen toen ik afgelopen week door de oude straatjes van Doesburg hobbelden,domme gedachte want dat zou me ook niet lukken.Mijn eigen op maat gemaakte rolstoel is bijna klaar,hoop dat het zitcomfort dan prettiger is.
Wat fijn dat die agent een oogje in het zeil wilde houden op jullie auto.
Hier in de souvenirwinkels zie je ook best veel dingen van kurk, die komen misschien wel van die bomen :-)
De foto's vind ik heel mooi.
Zo en nu ben ik ook op jouw blog weer helemaal bij.
Lie(f)s.