Doorgaan naar hoofdcontent

Memory Tour

Sinds een paar dagen is onze vriendin Maria weer te gast en vanmorgen hebben we een kleine memory tour gehouden. We zijn naar Les Peyses gereden waar zulke goede herinneringen voor ons liggen.  Dit dorpje ligt schuin boven Le Serret en hier woonde een deel van het jaar onze goede vriend Jan die verleden jaar zomer is overleden. Kijk hier even voor zijn 'In memoriam'.

Het dorp ligt er verlaten bij. Een huisje bovenin het dorp is sinds een paar jaar permanent bewoond door een jong gezin. Andre en Carine, onze Belgische vrienden zijn net weer vertrokken naar huis, zij zijn nog niet met pensioen. Het huis op de foto van Maurice en Alice is al een paar jaar niet meer bewoond, Maurice is te ziek om daar nog te komen. Hij had vroeger een grote moestuin en als wij dan 's zomers in Le Serret waren ging ik lopend door het kastanjebos naar boven om groenten bij hem te halen.

Jan had twee huizen, ooit eigenhandig verbouwd. Een daarvan heeft hij jarenlang 's zomers verhuurd.Vijftig jaar geleden kocht hij samen met zijn vriend André het halve dorp op voor een schijntje.

Er staan ontzetten veel rozen in het dorp, Jan was er gek op.

Een prachtige bemoste stenen trap.

Deze trap die langzaam overwoekerd raakt leidt naar de voordeur van Jans huis maar die gebruikten we zelden, we namen altijd de deur aan de andere kant van het huis die aan de cour lag.

Hier liggen voor zowel Maria als voor ons heel wat zoete herinneringen. Avonden vol vriendschap en plezier, lekker eten en bij ieder gerecht een ander wijn. Opgediend op een tafel waarop een wit laken, ongestreken maar brandschoon, oude borden met zwaar zilveren bestek en een vaasje met veldbloemen.
Een blogbericht van 2011 verschaft wat duidelijkeid.

Maria wijst naar een plek waar ze  ooit samen met haar man Kees en Jan op een terras zaten, nu niet meer terug te vinden in het overwoekerende groen.

We stapten in de auto en reden wat hoger de berg op. Er moest nog meer bekeken worden.

Reacties

Bertiebo zei…
Wat een mooie herinneringen hebben jullie!
En het ziet er nu ook fantastisch uit allemaal.
Sjoerd zei…
Aan de andere kant is het natuurlijk ook triest dat al zijn werk nu langzaam vernietigd wordt.
In de weer zei…
Misschien, wie weet, ziet iemand hier nog mogelijkheden. Je weet maar nooit !
Judy zei…
Wat jammer dat alles zo overwoekerd raakt. Ik hoop echt dat iemand er iets in ziet.
Wat mooi om zo stil te staan bij jullie belevenissen samen. Jammer van de teloorgang. Zou niemand er iets in zien? Het is er toch zo mooi!
miekequilt zei…
Wat fijn dat Maria weer bij jullie is. Mooie herinneringen hebben jullie samen en daar komen weer nieuwe bij.
Jammer dat alles daar zo onbewoond is. Hopelijk komen er toch weer ( tijdelijk) nieuwe bewoners.
Emie zei…
Samen zoete herinneringen ophalen, hoe mooi is dat!
Charlie zei…
Wat een bijzonder en mooi leven hebben jullie daar in Le Serret gecreeerd!
willy zei…
mooi herinneringen hebben jullie samen... Marthy

een beetje jammer dat het daar wat overwoekerd is

misschien is het daar wat te afgelegen

prettige zondagavond
Lies zei…
Er was een tijd...
Lie(f)s.
Ger zei…
Alsof ik een willekeurige bladzijde omsla uit ‘n Fanse streekroman uit het leven gegrepen en bij het bekijken van je mooie foto’s wordt dat gevoel nog eens versterkt.
eleonora zei…
Zo mooi kan het leven dus ook zijn!