Vorige week is het laatste bed in de moestuin schoongemaakt, die waar de aardbeibakken op moeten komen te staan. Ondertussen heeft Mart het houten frame gemaakt waar ze aan komen te hangen.
Drieëntwintig jaar geleden legden Mart en mijn oudste broer een prachtige lichteiken vloer in ons toen nieuwe huis en daar bleef een stapel planken van over. Zonde om weg te doen, op de zolder dan maar, die is groot zat.
Toen we drie jaar geleden het huis verkochten en naar ons appartement verhuisden gingen de planken mee naar Frankrijk, zonde om weg te doen, ruimte genoeg daar.
En zie, nu komen ze eindelijk van pas.
Aan deze staanders worden lange planken bevestigd waar de bakken overheen komen te hangen. Die vierkante palen had Mart ook nog over van een klusje bij een van de kinderen.
Gistermorgen hebben we Maria naar het TGV station buiten Valence gebracht en op de terugweg hebben we bij een bouwmarkt de laatste benodigdheden voor het rek gekocht, ze liggen daar in de kruiwagen.
We zijn niet meer zo bewaarderig maar toen Mart verleden jaar de garage opruimde en veel wegdeed mocht dit hout echt niet mee. Goed hout is duur, dat gooi je niet weg is zijn stelregel.
Wie weet waar ik het nog voor kan gebruiken. En binnen een jaar wist hij waarvoor.
Reacties
Iemand die niet handig is heeft meestal ook niet het inzicht waar het later nog voor te gebruiken.De betekenis van het woord factotum is jou Mart op het lijf geschreven!
Lie(f)s.