Ik ging verleden week samen met Maria op bezoek bij Lili, zij woont een stukje verderop in de vallei bij de barrage. We deden het lopend over de weg, ruim een half uur en dat gaat Maria nog goed af. Lili woont daar vlak naast de barrage in een klein huis, het is een prachtige plek.
De deur stond open maar er was niemand in huis totdat ik me bedacht dat ze weleens in haar tuin kon zijn. En ja hoor, daar was ze, hard aan het werk. Twee jaar geleden is haar man overleden, dat was natuurlijk heel moeilijk voor haar maar ze heeft zich goed hersteld en doet weer volop mee aan het leven. Een sterke vrouw!
Ze moest ons wat laten zien, zei ze en ze nam ons mee naar haar atelier, een kleine ruimte naast haar huis. Trots liet ze zien waar ze mee bezig was, ze deed aan houtsnijden. Er stonden een heel stel planken die al bewerkt waren, allemaal met motieven uit de Savoye, een gebied in de Noordelijke Alpen. De planken kwamen aan het huis van een van haar kleinkinderen, vertelde ze. Op de werkbank lagen gutsen en hamers in verschillende maten. Dit heeft ze zich pas geleerd, wat knap van haar. Lili kan ook prachtig schilderen, vooral haar portretten vond ik altijd erg mooi.
We hebben onder het genot van een glaasje nog wat zitten praten met elkaar. Daar zat ik, tussen een 82- en een 92 jarige, twee levendige vrouwen die nog volop in het leven staan. Ik weet dat ik niets te wensen heb maar zo zou ik ook graag oud willen worden.
Reacties
Gr Jan.
Denk dat de meeste mensen niets liever willen dan gezond oud worden, ook al is het met wat kleine gebreken of ongemakken.
Weet sinds negen maanden dat ik een zeldzame reumatische aandoening heb(1 op de 10.000 in NL)waar nog zeer weinig over bekend is en aan gedaan kan worden.Mijn grote wens is dat mijn man nog wat jaren op deze wereld mag blijven want hij is mijn steun en toeverlaat elke dag weer.
Lie(f)s.