Reanimatiecursus

Ik liep er al een paar jaar mee in mijn hoofd maar het kwam er maar niet van. Totdat ik er deze zomer met manlief over sprak, een cursus reanimatie. Ik ga mee, zei hij direct en we besloten ons na de zomer in Stolwijk op te geven. De ziekenwagen doet er een half uur over om in ons Franse gehucht te komen en een AED (Automatische Externe Defibrillator) hangt er op de gemeentehuizen van Issamoulenc en St. Julien du Gua, maar dat is beide een paar kilometer weg. Ik ga niet beweren dat ik nu iemands leven zal kunnen redden, maar ik vergeef het mezelf nooit als ik met de handen in het haar toe moet kijken als er wat gebeurt. Mart dacht daar precies hetzelfde over dus zijn wij nu de trotse bezitters van een reanimatie diploma. Geloof me, het stelt niets voor. Het kost je twee avonden van twee uur en je weet hoe te handelen in noodsituaties. Ieder jaar een of twee herhalingsavonden en je blijft op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen. Neem contact op met het plaatselijke Rode Kruis of de Hartstichting, doen!