Ooit stond dit kastje, totaal verwaarloosd, in de aangrenzende schuur van Mart zijn ouderlijk huis. Erin stonden oude verfblikken en erop stond een tweepits gasstel waarop mijn schoonmoeder haar zelfgemaakte, overheerlijke bitterballen frituurde. Toen wij veertig jaar geleden naar Stolwijk verhuisde vroeg ik haar of ik het mee mocht nemen en ze vond het goed. Van de kant van mijn zeven schoonzussen bleef het stil, zij zagen niets in het kastje. Het zag er dan ook niet uit. Maar ik had er wel vertrouwen in, keek door de verf- en vetvlekken heen en zag iets moois. Een vriend van ons die in zijn vrije tijd meubels restaureerde nam het onder handen en ik ben nog steeds blij met het resultaat. Vierentwintig jaar stond het kastje in het oude huis in de gang en nu al zestien jaar op onze slaapkamer in het nieuwe huis. Als die jaren heeft het als mijn naaikastje gediend. Lapjes, lappen, dozen met knopen, garen en band, er ligt van alles in. Niet zo netjes meer zoals jullie zien maar dat gaat goed komen. Ik heb wat lapjes nodig om kussentjes mee te bekleden, dus dan zal ik mijn dierbare kastje meteen even opruimen. Dat verdient het.
Ons dagelijks leven in Frankrijk en in Nederland
Reacties
En wat vind ik het leuk dat ik lapjes bij je zie! Dat gaat wat beloven...
Groetjes, Elizabeth
Leuk hoor, om even in zo'n naaikastje te kijken...
Heel fijne dag verder,
liefs,
Mirjam