Doorgaan naar hoofdcontent

Afdragertjes

Zeker in het voorjaar als we nog geen gasten hebben, lopen we hier rond te stappen in de alleroudste kleren die we hebben. De hele dag in de tuin bezig, vaak op je knieën, dan heeft een nette broek weinig zin. In de loop van de zomer wordt het dan wel iets beter maar ik draag hier toch nog veel oude kleding uit mijn kantoortijd af, het hoeft immers niet zo modieus te zijn. Ik heb planken vol met die afdragertjes. Bij dat woord moet ik altijd aan vroeger denken. Ik kom uit een groot gezin, de oudste was een jongen en daarna kwamen er vier meisjes waar ik de derde in rij van was. Dus jullie begrijpen het wel, de jongste twee kregen de afdragertjes van de oudste twee. Mijn moeder kon heel goed naaien, zij was opgeleid als coupeuse en alle kleding werd genaaid op de naaimachine verborgen in dat meubel waar wij bij staan. Toen zij het steeds drukker kreeg met haar groter wordende gezin kwam er zelfs een thuisnaaister. Mijn eerste jas uit de winkel kreeg ik pas op mijn twaalfde toen ik naar de middelbare school ging, een antracietkleurige houtjes touwtjes. Ik zie de winkel op de Haarlemmerstraat in Leiden nog zo voor me, dat heeft blijkbaar indruk gemaakt.

Reacties

Onliemie zei…
Oh zo'n houtje touwtje jas... wat had ik die graag gehad. Wij noemden dat een "loden"... waarschijnlijk naar de stof waaruit ze gemaakt waren. En dan zo met van die ruitjesvoering? Afdragen zat er bij mij niet in als enig kind... (ik had liever heel veel afgedragen...) maar mijn moeder maakte wel heel veel kleren zelf. Ik had een kleedje met een boord van circusfiguren... mijn lievelingskleed. Heeft ook enorm indruk gemaakt!:-)
Marthy zei…
Ja, dat klopt Kris, zo'n jas was van die 'loden' stof gemaakt, je kon er in wonen;-)Ook onze kleding had heel veel randjes en boordjes, zo deed men dat in die tijd.
Bertiebo zei…
Ik ben net als Kris enig kind en afdragen was niet nodig
Maar toch kreeg ik kleding van kinderen van mijn moeders vriendinnen. Iedereen was zuinig
Jeanne zei…
Wat een schattig meidengroepje! Mijn moeder kon fantastisch breien. Afdankertjes kregen wij in de vorm van hergebruikte wol; gewoon een trui uittrekken en er opnieuw iets van breien, dus nieuw en toch oud. Ik vond het altijd knap van mijn moeder, hoeveel variaties zij maakte van restjes wol.
Marthy zei…
Wie was er niet zuinig in die tijd, Bertie? Iedereen toch. Veel van onze jongeren kunnen zich daar niets bij voorstellen, hoeft ook niet.
Haha, bij ons thuis was dat met de kapper ;o) Mijn moeder was kapster en kapte het halve dorp, dus ook ons kinderen. Toen ik 12 was mocht ik voor de eerste (en enige) keer naar de 'echte' kapper. Geen idee waarom. Ik was hiervoor zó zenuwachtig dat ik, eenmaal in De Stoel gezeten alles onderspuugde....
Maar wat een schattige foto laat je ons zien, echt een tijdsbeeld! En heerlijk dat je je je nu niet druk hoeft te maken over je kleding.
Prachtige foto. Ik ben de oudste van 6, dus heb geen kleding hoeven afdragen.
Bij onze eigen kinderen heb ik wel eens wat doorgeschoven, maar zorgde altijd dat ze ook nieuw hadden. Ik maakte zomers de korte broeken zelf van allerlei leuke lapjes, en dan kocht ik voor ieder een stapel witte t-shirts. Na de zomer gebruikten ze de nog toonbare als onderkleding.
Sjoerd zei…
Ik ben lang alleen geweest... was niks af te dragen dus. En daarna kreeg ik er een zusje bij.
Als oudste kreeg ik ook geen afdankertjes. Wel maakte mijn moeder veel kleren zelf; zelf genaaide tuinbroeken, gehaakte truitjes een bijpassende strikjes in het haar..... Dan was het ook wel bijzonder als er iets in de winkel werd gekocht en daar was je dan ook dubbel blij mee.
Lida zei…
Mijn moeder had een Singer trapnaaimachine waar ik het zelf ook nog op geleerd heb. Geweldig ding was dat. Later had ze een elektrische, maar die vond ik lang zo fijn niet.

Bijzondere foto zo, met je oudste zusje er ook nog bij.

Marthy zei…
Mijn moeder deed net zoiets, Jeanne. Zij tornde winterjassen los, bijvoorbeeld van mijn vader, de stof werd gekeerd en er werd een kinderjasje van gemaakt. Wat waren die vrouwen toch handig.
Als je aan het rommelen bent, zit nette kleding ook helemaal niet lekker. Mijn moeder was de jongste van drie meiden en kreeg ook altijd de afdankertjes. Dat vond ze zo erg dat ik als kind altijd nette kleren moest dragen. Vreselijk, vond ik het. Viel ik een gat in mijn maillot dan waren de poppen aan het dansen. Ik was zo'n beetje haar barbiepop.
Nostalgische foto, leuk, daar houd ik van!
Marthy zei…
Och gut, mag je een keer naar de echte kapper en dan spuug je alles onder. We waren ook niets gewend. Het heeft jaren geduurd voordat we moeder zover krijgen dat wij naar de kapper mochten voor een model zonder strikken.
Marthy zei…
Ja, toen onze kinderen klein waren zat ik op naailes en heb ik ook heel veel kleding zelf gemaakt. Gek, daarna nooit meer iets van kleding gemaakt.
Marthy zei…
Onder deze vier meisjes kwamen weer vier jongens, dus daar gebeurde hetzelfde met de kleding, Sjoerd.
Emie zei…
Ook mijn moeder maakte al onze kleding zelf tot en met onze nachtjaponnetjes. Pas op mijn twaalfde kreeg ik mijn eerste confectiejurk. Hoewel ik de oudste ben, kreeg ik wel eens afdankertjes van oudere nichtjes.
Marthy zei…
Ik weet nog precies wat ik voor kleren ik kreeg behalve die jas toen ik naar de middelbare school ging, zo bijzonder was het, Alet. Ik kreeg ook nog een mooie geruite plooirok met een trui. Wat was ik blij.
Marthy zei…
Volgens mij was dit ook een Singer, Lida, in die kast. Ja, die foto van mijn oudste zusje ging de eerste jaren na haar sterven nog vaak mee op foto's. Wat een enorm verdriet moet dat geweest zijn....
Marthy zei…
Als we uit school kwamen zat mijn moeder altijd achter de naaimachine, Emie. Grote bewondering voor die vrouwen die zich wisten te redden met het weinige dat er was na de oorlog.
KnutzEls zei…
Mijn zus was 18 jaar ouder en geen enkel kind ertussen. Mijn moeder droeg de jurken en jassen van mkjn zus. Zo ging dat in de "goeie ouwe tijd"😞
Marthy zei…
Achtien jaar, jij was met recht een nakomertje Els. De mode was helemaal veranderd in die tussentijd.
Wieneke zei…
Ach, iedereen droeg elkaars kleren. Dat was heel gewoon. Het was een zuinige tijd en daar was niks mis mee. Ik zelf heb nooit afdragers gedragen, want ik ben een nakomertje. Alle kinderkleding was al lang weg uit huis toen ik me kwam melden. Ontzettend lieve foto, Marthy!
Marthy zei…
Haha, een barbiepop. Volgens mij ben jij nooit als zodanig uit de verf gekomen. Bij ons thuis was het niet echt een punt, die afdankertjes. Mijn moeder had gelukkig een bijzonder goede, moderne smaak en ze wist er altijd iets van te maken.
Marthy zei…
Die zuinige tijd gold voor iedereen, Wieneke. Bij de gezinnen om ons heen was het niet anders. En dan waren wij nog in het voordeel met een moeder die én goed kon naaien én een hele goede smaak had.
Vlimbouter zei…
Ik had enkel broers, dus geen afdragertjes voor mij. Maar mijn moeke maakte wel al mijn kleren zelf (tot mijn 12 jaar, daarna mocht ik naar een 'echte' winkel). En dat naaien deed ze heel goed!
Marthy zei…
Haha, volgens mij konden al die moeders uit die tijd goed naaien. Ik denk dat er ook nog niet zoveel confectie was als nu. En ja, het was goedkoper en in die tijd telde dat.
Ageeth Mooij zei…
Ik ben de oudste van vier en ook mijn moeder was zuinig en vlijtig. Als ze al op de bank zat 's avonds, dan was het met een berg verstelwerk of sokken om te mazen. Kleding naaien kon ze als de beste, ook van restjes stof van buurvrouwen. Zo kreeg ik eens een bikini van dezelfde stof als het overhemd van een buurjongen. Wel met bloemetjes, dus ik was degene met mazzel ;-)
Bij ons ging ook veel de familie door, m.n. spullen van de baby-uitzet.
Prachtige foto Marthy en het portret van je zus erbij maakt indruk. Heb ik nog niet eerder gezien, mooi.
Marthy zei…
Ageeth, het was mijn oudste zusje, ze stief op negenjarige leeftijd aan tetanus, het vaccin was er al wel maar nog lang niet overal beschikbaar. Toen begrepen we het niet, dat die foto altijd overal bij moest staan, later natuurlijk wel. Wat een groot verdriet moet dat geweest zijn voor mijn ouders.
Elizabeth zei…
Wat een ontzettend leuke foto ... Hij doet me herinneren aan een foto van mijn broer en zus (8 en 10 jaar ouder dan ik) ... Zelfde type kleren, zelfde haarstijl ..
Vond je het leuk dat je moeder alles zelf naaide? Mijn moeder deed het ook en ze kon het ook goed. Maar ik vond het veel leuker om iets nieuws uit de winkel te krijgen.
Marthy zei…
Ik ben natuurlijk ouder dan jou, ik ben van 1949 Elizabeth en als kind begreep je al dat het niet anders was, er was gewoon weinig geld. Als we al eens commentaar hadden zei mijn moeder: 'Het is schoon, het is heel, hup, naar school'. Ze was een kordate, mijn moeder.