Afdragertjes

Zeker in het voorjaar als we nog geen gasten hebben, lopen we hier rond te stappen in de alleroudste kleren die we hebben. De hele dag in de tuin bezig, vaak op je knieën, dan heeft een nette broek weinig zin. In de loop van de zomer wordt het dan wel iets beter maar ik draag hier toch nog veel oude kleding uit mijn kantoortijd af, het hoeft immers niet zo modieus te zijn. Ik heb planken vol met die afdragertjes. Bij dat woord moet ik altijd aan vroeger denken. Ik kom uit een groot gezin, de oudste was een jongen en daarna kwamen er vier meisjes waar ik de derde in rij van was. Dus jullie begrijpen het wel, de jongste twee kregen de afdragertjes van de oudste twee. Mijn moeder kon heel goed naaien, zij was opgeleid als coupeuse en alle kleding werd genaaid op de naaimachine verborgen in dat meubel waar wij bij staan. Toen zij het steeds drukker kreeg met haar groter wordende gezin kwam er zelfs een thuisnaaister. Mijn eerste jas uit de winkel kreeg ik pas op mijn twaalfde toen ik naar de middelbare school ging, een antracietkleurige houtjes touwtjes. Ik zie de winkel op de Haarlemmerstraat in Leiden nog zo voor me, dat heeft blijkbaar indruk gemaakt.