Dierbare herinneringen

De oude rieten stoeltjes die we altijd onder de lindenboom hadden staan waren na vierentwintig jaar echt aan hun einde gekomen dus kocht ik via Marktplaats dit leuke viertal voor de belachelijke prijs van dertig euro. Ik deed het verleden najaar nog vanuit Frankrijk, de verkoper woonde in de straat waar de wijnwinkel van onze oudste zoon is gevestigd, dat kwam mooi uit. Toen we ze afgelopen winter mee naar Frankrijk namen bedacht ik me dat een paar kussens erin wel leuk zou staan. 

Eerst maar eens in mijn naaikastje kijken of ik nog een lap stof had die daarvoor geschikt zou zijn. Zie je hem daar liggen, rechts onder? Met die lap stof kwamen er heel veel herinneringen naar boven. Het is een restant van een nog veel grotere lap waarmee ik vijfendertig jaar geleden een hoes maakte voor een oude matras die diende als logeerbed. Ook beklede ik er een matrasje  van een kinderledikant en een paar kussens mee voor op de kamer van de jongens, ze zaten er lekker op te lezen. Wat was dat een mooie, onbezorgde tijd. Vijf jaar daarvoor waren we met drie kleine kinderen naar Stolwijk verhuisd, we hadden het vanaf het begin naar ons zin in dat dorp. Ik kijk met plezier terug naar die tijd, zulke herinneringen zijn een kostbaar bezit.