Doorgaan naar hoofdcontent
Ik laat jullie nog even zien
hoe het met het beeld van Theresia van Lisieux is afgelopen. Ik vond haar afgelopen zondag op een brocante markt en wist nog
voor ik er naar op zoek ging al snel de naam van de afgebeelde heilige. Onder
mijn lezers heel wat goed geïnformeerde (oud) katholieken. In de volksmond heet
ze kleine Trees want er is ook nog een Theresia die grote Trees genoemd wordt.
En ook las ik 'Trezeke van Lisieux' wat ik zo lief vind klinken. Nadat ik
Trees had ontdaan van lagen stof kreeg ze een mooi plaatsje op dit oude
nachtkastje en terwijl ik mijn nieuwe aanwinst stond te bekijken
schoot me iets te binnen. Had de de presse paper die ik een paar jaar geleden
ook op een brocante markt kocht niet dezelfde beeltenis? Ja hoor, ongelooflijk,
wat een toeval, ik heb wat met Trees blijkbaar. Boven het beeld hangt een
wijwatervaatje uit het huis van tante Ciel en ome Jo, het echtpaar wat naast
mijn schoonouders woonden. Toen we de twee huizen ontruimden bleef het
liggen, niemand wilde het hebben evenals de rozenkrans van mijn schoonmoeder
die er om heen hangt.
Voor mij zijn het voorwerpen die hoorden bij mijn jeugd en herinneringen aan dierbaren die gestorven zijn. Dat nachtkastje staat trouwens in onze badkamer, misschien een vreemde plek maar die kamer herbergde toch al van alles en nog wat dus kon dit er ook nog wel bij.
Reacties
Liefs,
Mirjam
Leuk, die blauwe "letterbak." Ik heb een vergelijkbare (ook in het blauw) maar dan gevuld met schelpen.
Lieve groet
Wat ik dan weer wél bijzonder vind, dat is dat de moeder van Trees handelde in kant. En wat vind jij 2 dagen na het beeld..... Juist...kant.
Marthy en Theresia. Jullie horen gewoon bij elkaar.