Even een rondje in mijn moestuin waar alles, nou ja bijna alles naar tevredenheid groeit. De eerste tomaten verschijnen aan de struiken, spannend want met al die verschillende tomatensoorten die we gepoot hebben weet ik echt niet wat er te voorschijn komt. Hieronder het hart van een van de courgette planten, een plaatje om te zien. Rechtsonder vormt zich de eerste courgette.
Wortelen en bieten groeien dat het een lieve lust is en de bonen gaan ook goed, ik denk dat ik nog wat zaai daar. Wij zijn alle twee gek op bonen en je kunt ze koud en warm eten. Hieronder de bloemen van de aardappelplanten, volgens mij krijg ik een hele grote oogst aardappelen waar we tot ver in de winter van kunnen eten. De foto daaronder is van de snijbonen die ik tegen het hekwerk zaaide. Op die plek had nu prachtige lathyrus moeten bloeien maar ook het tweede zaaisel is mislukt. Zakje is leeg, volgend jaar een nieuwe poging. Als je goed kijkt zie je rechtsonder een miezerig sprietje van een lathyruszaadje te voorschijn komen. Met de peulen die ernaast staan wordt het ook niet echt veel, op de foto hier boven is er nog een deel van te zien. Deze plek heeft wat schaduw, volgend jaar de hele boel maar eens verhuizen.
De cosmea hierboven komt goed op maar van ander bloemenzaad zie ik nog niet veel, nog even hoop houden. Ja, en dan die aardbeien van mij. Je zou denken dat die planten veel te dicht op elkaar staan, dat idee had ik ook even. Maar we plukken bijna iedere dag een vergiet vol met echt prachtige aardbeien. Vandaag weer tien potten aardbeien-rabarber jam gemaakt.
Prachtige kroppen sla, wat zullen die lekker smaken en de nieuwe aanwas komt er al weer aan! Dus er valt eigenlijk weinig te klagen, doen we dan ook maar niet.
Wortelen en bieten groeien dat het een lieve lust is en de bonen gaan ook goed, ik denk dat ik nog wat zaai daar. Wij zijn alle twee gek op bonen en je kunt ze koud en warm eten. Hieronder de bloemen van de aardappelplanten, volgens mij krijg ik een hele grote oogst aardappelen waar we tot ver in de winter van kunnen eten. De foto daaronder is van de snijbonen die ik tegen het hekwerk zaaide. Op die plek had nu prachtige lathyrus moeten bloeien maar ook het tweede zaaisel is mislukt. Zakje is leeg, volgend jaar een nieuwe poging. Als je goed kijkt zie je rechtsonder een miezerig sprietje van een lathyruszaadje te voorschijn komen. Met de peulen die ernaast staan wordt het ook niet echt veel, op de foto hier boven is er nog een deel van te zien. Deze plek heeft wat schaduw, volgend jaar de hele boel maar eens verhuizen.
De cosmea hierboven komt goed op maar van ander bloemenzaad zie ik nog niet veel, nog even hoop houden. Ja, en dan die aardbeien van mij. Je zou denken dat die planten veel te dicht op elkaar staan, dat idee had ik ook even. Maar we plukken bijna iedere dag een vergiet vol met echt prachtige aardbeien. Vandaag weer tien potten aardbeien-rabarber jam gemaakt.
Prachtige kroppen sla, wat zullen die lekker smaken en de nieuwe aanwas komt er al weer aan! Dus er valt eigenlijk weinig te klagen, doen we dan ook maar niet.
Reacties
Ik mis de gigantische hoeveelheid aardbeien van mijn vader, nu hij geen moestuin meer kan bijhouden. Dat was ook zo'n feest <3
Hoe voorkom jij dat de zijstengels van tomatenplanten knappen onder de zwaarder wordende last van de vruchten? Of wat doe je als het al zover is?
Mijn vader had vroeger wel een tuintje, waar hij elke zaterdag naar toe ging. Vaak ging mijn moeder mee, en soms ik ook. Zijn tuintje lag bij de molen tussen Voorhout en Noordwijk op het bollenland van mijn ooms. Ik weet nog de zakken vol met doperwten, tuinbonen, bruine bonen, uien en nog veel meer. En dan met z'n allen om de tafel om de groente te doppen. Mijn moeder deed alles in weckpotten en later kregen we een vriezer.
Dit komt allemaal weer boven als ik naar jouw foto's kijk...hahaha...