Doorgaan naar hoofdcontent

Fijne buren

Toen ik gisteren aan het eind van de middag nog even zat te lezen op een bankje in de tuin zag ik opeens hoe mooi de lage zon op de populieren scheen in het dal. Ze leken wel van goud, de bewegende blaadjes vingen het laatste zonlicht. Wat later liepen we naar boven in het dorp waar buurvrouw Jany woont. Zij had ons uitgenodigd voor het aperitief en bedankte ons nogmaals voor alles wat we afgelopen zomer voor haar gedaan hadden, wat helemaal niet veel is in onze ogen. Ik begrijp haar wel, als je alleen woont en je bent niet meer zo piepjong is het natuurlijk heel prettig als er twee mensen zijn in dat stille dorp die je met raad en daad bijstaan. Toch blijf ik haar zeggen dat het normaal is dat we in dit kleine hoekje van de wereld elkaar helpen en dat wij blij zijn dat wij in dit dorp mogen wonen met zulke fijne buren.


Reacties

Prachtige kleuren en herfstig licht...
KnutzEls zei…
Zulk mooi licht. En ja, helpen is gewoon gewoon....
Marthy zei…
Dat laatste heb je gewoon goed gezegd, Els.
Marthy zei…
Leuk dat je reageert, Antoinette. Herfstig licht, ik kan er geen genoeg van krijgen.
Beter een goede buur dan een verre vriend toch? En in dat licht...........prachtig!
Marthy zei…
Blij zijn we Toos, met onze goede buren.
Sjoerd zei…
Mooie kopfoto ook. En in een dorpje met zo weinig buren moet je wel voor elkaar zorgen.
Marthy zei…
Het is simpel, Sjoerd, je hebt elkaar nodig.
Beide is mooi, het licht en het helpen.
Schitterend die herfstkleuren in combinatie met de ondergaande zon.
Het is altijd fijn als je iets voor een ander kunt betekenen. Kan me voorstellen dat jullie buurvrouw daar erg blij mee is want zo zelfsprekend is dat niet voor iedereen.
Marthy zei…
Je hebt gelijk, Jeanette, helpen is ook mooi.
Prachtig!! Zowel het uitzicht, de foto als het logje!
Marthy zei…
Gelukkig staan de meeste mensen hier voor elkaar klaar, dus wij ook, Alet.
Marthy zei…
En van dat mooie uitzicht hebben we afscheid genomen. We zitten nu weer in de platte polder.