Ik belde met oudste nicht om iets af te spreken om samen te gaan doen en vertelde dat ik weleens mee wilde doen aan de Egmond Wandel Marathon. Leuk idee vond zij en ze appte gelijk haar twee zussen en ik mijn dochter of die zin en tijd hadden. Een kwartier later was het rond. Nicht zou ook die dag haar tante (mijn zus) zien en vragen of ze het al aan kon om een zo'n stuk te lopen en die flinkerd zei ja.
Dus daar gingen we gisteren, vier nichten en twee tantes. Altijd makkelijk om veel familie te hebben, er valt nog eens iets organiseren. En te lachen en heel veel te kletsen
Na tien minuten begonnen we al aan de koffie, met wat lekkers natuurlijk. We bleven veel te lang zitten waardoor we nog maar net op tijd de eerste stempelpost op het strand haalden voor die ging sluiten.
Wij namen de Noordroute naar Bergen aan Zee en op de terugweg kwamen we door het Noordhollands Duinreservaat, een prachtig natuurgebied.
Een stukje van de Atlantikwall, overblijfsel van de oorlog. Hieronder lees je er wat meer over. Mijn zus en ik, geboren aan de kust, zijn opgegroeid met deze restanten in de duinen, vooral de bunkers die er toen nog stonden waren prachtige speelplekken.
Trots op onze medailles, we hebben totaal 13 km gelopen. Maar nog veel trotser waren wij op mijn zus die na een zwaar jaar bewees dat ze uit een sterke wandelfamilie komt.
Nicht Stephanie blogt ook, neem hier even een kijkje.
Reacties