Afgelopen zondagmiddag zijn we een stukje gaan rijden, netjes binnen onze 10 km cirkel. Er is genoeg in onze directe omgeving om weer eens te bezoeken en jullie te laten zien.Dit is het kleine dorp Ajoux wat gebouwd is tegen de Rocher d´Ajoux. Deze basaltrots is 750 m hoog en je ziet hem al van verre in het landschap. Het is een overblijfsel van vulkaanuitbarstingen van 6 miljoen jaar geleden. Aan de andere kant is een prachtige puinhelling die van ver zichtbaar is, wij hebben er al verschillende keren een wandeling over gemaakt, een heel vreemd landschap.
Op de Ajoux-rots was vroeger een kasteel waarvan niets meer over is. De paar oude huizen die er onder staan komen uit die tijd. In een van die huizen zat jaren geleden een geweldig goed restaurant met een streekkeuken zonder opsmuk maar zo lekker. De eigenaren zijn gestopt, het valt niet mee om in deze kleine dorpen een restaurant draaiende te houden.
De oude fruitbomen rond de huizen staan in bloei, ieder huis heeft er wel een paar staan.
Bij alle huizen in onze streek staan irissen, de meest makkelijke planten in dit klimaat. Ze doen het altijd en overal en ze vermeerderen zicht ook nog eens makkelijk, hoef je niks aan te doen.
De bergen van de Ardèche, deze streek wordt ook wel de Boutières genoemd. Het ziet er nog wat somber uit maar dat komt door de kastanjebomen die onze streek rijk is. Deze bomen komen pas laat in blad.
Toen we verder reden en wat afdaalden kon ik Rocher d'Ajoux van de andere kant op de foto nemen. Zo kan je goed zien dat de rots boven alles uitsteekt.
Reacties