Toen we vrijdag naar Privas gingen om boodschappen te doen reden we binnendoor en dat betekent hier smalle weggetjes waar je elkaar amper kan passeren en vaak rakelings langs boerderijen waar ik in dit geval scherp in de gaten werd gehouden toen ik uit de auto stapte om een foto te nemen. Men is hier geen 'vreemd' volk gewend.
Kleine gehuchten tegen de hellingen geplakt, voorzieningen zijn er niet, deze mensen doen hun boodschappen waarschijnlijk net als wij in Privas.
Mooi vind ik dat, zo'n vierkant torentje op een huis. Het toeval wilde dat ik er die dag drie verschillende op de foto zette. Op de boerderij op de bovenste foto staat er een en dan eentje in dit dorpje.
Maar dit lieve kerkje midden in de natuur heeft ook een toren met zo'n vierkant dakje. Best bijzonder, die torentjes zie ik niet in de dorpen vlak om ons heen. Ik ga er eens beter op letten.
En hier moest Mart ook voor stoppen, dat hek met die mooie zuilen er naast moest echt even op de foto. Ik had al gezien dat er geen huis achter de muur stond en wat ik vermoedde klopte.
Het was een kleine begraafplaats, hoogst waarschijnlijk van één familie. Ieder jaar komen er weer nieuwe herinneringsplaatjes met mooi spreuken bij. De hoeveelheid plastic bloemen viel mee bij deze graven , bij ons zijn het er meer, er zijn weer een aantal bij gekomen op het kerkhof en dan in de meest felle kleuren.
Reacties