Doorgaan naar hoofdcontent

De kloof van de Louyre

Het weerberich gaf voor gisteren de hele dag zon op en wij vonden dat we daar meteen al van moesten profiteren, al die karweitjes wachten wel. Dus wandelkleding- en schoenen aan, boterhammen in de rugzak mee en op pad. 

Net na de Col de la Fayolle heb je een prachtig vergezicht, je kan in de verte Aubenas zien liggen en daarvoor en achter bergen en een van die bergen was zeer herkenbaar aan zijn vorm. De Mont Ventoux, die punt met die lange klim er naar toe, bekend bij iedere sportfietser. Omdat het prachtig helder weer was kreeg ik hem goed te zien en op de foto.

Onze wandeling begon voor Aubenas, ergens tussen Saint-Privat en Lussas. Het was even zoeken naar het juiste beginpunt maar toen we dat gevonden hadden begon het grote avontuur. Het werd een wandeling aan het eind van de wereld (alhoewel Aubenas dichtbij lag) en waar we niemand tegenkwamen. Door de afdaling naar de bodem van de kloof waar de natuur steeds ruiger werd kregen we hoe verder we liepen een soort 'Indiana Jones' gevoel.

Je loopt hier in de bedding van het riviertje de Louyre, een groot gedeelte op platte stenen naast het water maar waar je wel doorlopend je weg moest zoeken.

Het enige teken van leven wat we tegen kwamen was deze ruïne, de overblijfselen van een molen las ik later op internet.


Het water was op de meeste plekken heel helder en het stroomde niet hard dus dit soort foto's kon ik heel makkelijk maken.

Dit is wel wat anders dan onze normale wandelingen langs oude dorpjes en door kastanjebossen.

Hier was de kloof nog wijd dus de zon had vrij spel. Op deze plek aten we onze boterhammen op en kon de jas even uit.

De kloof werd hier nauwer dus dat betekende minder zon en daardoor ijs. Voorzichtig moesten wij onze weg vaak zoeken want hier een been breken zou een ramp zijn. We hadden hier met onze telefoons geen bereik en als we dat al hadden zou ik niet weten hoe ik uit moest leggen waar we precies zaten.

Door het ijs en de moeilijke begaanbare route schoten we niet erg hard op. Ja, en dan wil ik ook nog overal foto's nemen. Maar we zijn aan het eind gekomen hoor, de rest van de foto's komen nog.

Reacties

In de weer zei…
Oh Marthy, als je over de Mont Ventoux begint maakt mijn hart een sprongetje en ben ik weer helemaal terug (in gedachten dan hè) toen we hem beklommen met de fiets.
Maar jullie maakten een schitterende wandeling en helemaal top Marthy dat het jou nu allemaal lukt, super !
Marthy zei…
Wat goed Toos, dat jij deze geweldenaar beklom. Mart deed het enige jaren geleden ook.
Bertiebo zei…
Wat prachtig weer. Maar best eng inderdaad als je geen bereik hebt en het niet kan uitleggen. Gelukkig goed gegaan
KnutzEls zei…
Dat is wel wat anders dan vlakke polders. Fijn dat we mee kunnen genieten.
Judy zei…
Wat een prachtige kleuren in die bovenste foto! Daar valt niet tegenop te schilderen, wauw!
Annelies zei…
Ah, jullie zijn alweer volop aan de wandel om de Ardéchoise geuren op te snuiven! Genieten, hè.
Janny zei…
Wat een prachtige wandeling, fijn dat het weer zo goed met je gaat. Ook ik bewaar goede herinneringen aan de Mont Ventoux, in 2016 ben ik hem lopend opgegaan met mijn 2 zussen en een schoonzus, een geweldige belevenis.
Sjoerd zei…
Schitterende foto's, mooie tocht lijkt me dat.
Emie zei…
Wat goed om meteen te gaan genieten en de boel de boel te laten. Jullie plukken de dagen op de juiste manier!
Anoniem zei…
Dat ziet eruit als een hele mooie wandeling en doe niet zo eng over je been breken op die plek daar, echt een vrouwen gedachte...
Lies
Dat is nog eens leven in het nu! Goede keuze voor zo'n pracht van een wandeling. Wat fijn dat het je allemaal lukt!!
Marthy zei…
Haha, vrouwen gedachte, dan ken je me niet!
Edward McDunn zei…
Gelukkig dat je tijd hebt genomen om foto's te maken, eigenlijk best wel een avontuurlijke wandeling lijkt mij.
Jan uit Perth zei…
Wonderbaarlijke wandeling!
Hetty zei…
Prachtige wandeling en wat een mooi plekje!