Zoals ik wel vaker doe 's winters in het Franse huis maak ik een rondje waarbij ik kijk wat er weg kan. Dat moet echt gebeuren want alhoewel het een groot huis is met veel bergruimte waaronder drie kelders loop je toch het gevaar dat de boel dicht slibt. Ik heb namelijk al jaren de gewoonte om spullen uit Stolwijk die we toch niet meer gebruiken dan maar mee naar Frankrijk te nemen met het idee dat we het daar nog wel kunnen gebruiken. Stom natuurlijk en het erge is dat Mart er ook vaak aan mee doet.
Maar goed, ik heb weer een flinke doos kunnen vullen voor de kringloop in Bergambacht en die doos heb ik er vanmorgen gebracht. Ik had nog tijd dus ben even binnengewipt waar mijn oog onmiddellijk op deze leuke bordjes viel. Ik heb een zwak voor borden, heb er veel gehad en ook weer weggedaan. En deze, die heb ik toch maar laten hangen.
Liep ook nog even naar boven om te kijken of er Seasons waren. In dit tijdschrift zitten altijd mooie pagina's waar ik enveloppen van maak maar helaas, er lag er geen een. Ja, en als je dan toch op de boekenafdeling ben snuffel je daar ook even en ik ging met deze twee naar de kassa. Allebei historische romans, daar hou ik van. En een boek kan altijd, toch?
Ik las trouwens deze week een prachtig boek, de memoires van een bijzonder mens. Het las als een trein en ik vond het jammer dat het uit was. Ik kom er een dezer dagen op terug.
Reacties
Hoe meer ruimte, hoe meer spullen!
Ik ben erg slecht in wegdoen en bij de kringloop gaat er bijna altijd wat mee naar huis.
Je bent leuke dingen tegen gekomen en de boeken kun je gewoon weer terugbrengen of doorgeven.
Dat bordje linksboven vind ik mooi. Ik herinner me nu dat ik in mijn Poppenhuizen en Miniaturen plaatjesdoos een plaatje van die serie bordjes heb zitten, daar wilde ik ooit nog eens kleine bordjes van maken.
Onze huizen zijn redelijk opgeruimd, maar als ik dan van hier weer in Belgie kom vind ik het daar zó vol, terwijl dat eigenlijk best meevalt :-)
maar soms moet ik wel
prettige dag
Lie(f)s.
Hier slibt alleen de vliering dicht, omdat ik niet op de vliering kan komen en mijn echtgenoot in de stand staat “ je weet maar nooit”.
Op enkele dierbare zaken na, op één hand bijna te tellen, is het hier minimalistisch gezellig leeg. Boeken geef ik door, maar het liefst lees ik op de E-reader of als luisterboek.
Anneke