Doorgaan naar hoofdcontent

Een kinderschoentje



Toen de houten vloer in het achterste deel van onze woonkamer in 2011 weggebroken werd vonden we een oud stenen kannetje, het staat hier nog steeds. En nu vonden we dit schoentje tussen de stenen van de ingestorte muur. Een hoog kinderschoentje, het is maar 15 cm groot. Van leer gemaakt, dat is nog duidelijk te zien.

Toen ik het stof er vanaf geblazen had bekeek ik het schoentje nog eens goed en zag dat de de zool met kleine nageltjes aan de leest bevestigd was. 

Kijk, je kan hier de nageltjes nog zien zitten. Heel bijzonder. Van wie zal dat schoentje zijn geweest?

Die vraag kan ik denk ik wel beantwoorden. Dit schoentje moet van Andre Benefice geweest zijn, het enige kind wat hier gewoond heeft. Hij was de zoon van Georges en Sophie Benefice en zijn grootouders Louis George en Isoline Benefice liggen hier ook op ons kerkhofje begraven. Andre werd geboren in 1935 en kreeg polio, ook wel kinderverlamming genoemd. We hebben hier ook eens houten krukken gevonden in een kelder. Hij stierf in 1968. wat een droevig verhaal.

Reacties

Marc Dufraing zei…
Zoiets doet nadenken over de vorige bewoners van een oud huis - hier in Anan heb ik zelfs twee schoentjes (een paar dus) gevonden. Wat opgepoetst en nu staan ze in de inkomhal op een echte oude naaimachine die ergens in een aanbouw stond
Judy zei…
Wat leuk, dat je zoveel over de geschiedenis van jullie huis weet. Het hoort bij het karakter van het huis. Mooi en droevig verhaal.
John zei…
Toen werden schoenen nog degelijk gemaakt.
Elizabeth zei…
Als je zoiets vindt, dan stemt dat altijd tot nadenken. Maar dit is wel een erg verdrietig verhaal. Ga je het schoentje bewaren?
KnutzEls zei…
Een huis met een geschiedenis. Mooi en droevig.
Emie zei…
Wat mooi dat je de geschiedenis van dit schoentje kent, ontroerend. Weet je dat ik er op ons terrein ook een heb gevonden? Een kindersandaaltje. Ik heb het ingelijst en opgehangen in de hal.
Marthy zei…
Ik denk niet dat ik het schoentje ga bewaren Elizabeth. Het is in een hele slechte staat, als jet het aanraakt valt het uit elkaar. We vonden ook nog een zooltje van het andere schoentje, de rest was verteerd.
Inge zei…
Wat een bijzondere week voor jullie, naast alle harde werk met heel mooi resultaat, waarvoor diepe buiging!
Komt ook opeens het verleden van het huis om de hoek kijken…
Zijn de mensen op jullie kerkhofje de eerste bewoners van het huis? zo lijkt het..
Het is heel leuk om met jullie mee te genieten van alle belevenissen.
Hartelijke groet Inge
Sjoerd zei…
Ik zou zoiets in een vitrinekastje zetten...
In de weer zei…
Misschien mooi om op “jullie” kerkhofje te leggen.
Jolande zei…
Dat is toch wel heel apart en mooi om zoveel over jullie huis en zijn vroegere bewoners te weten.
Janny zei…
Wat apart om te zien hoe de zool van zo'n schoentje met nageltjes bevestigd is, het ziet er verder inderdaad uit alsof het zo uit elkaar zal vallen.
Lies zei…
En je weet aan welk kindervoetje het làààààng geleden zat...
Lie(f)s.
miekequilt zei…
Wat een mooie verhalen Marthy. Wat zal dat jongetje eenzaam zijn geweest als enig kind daar.
Ger zei…
Wat een bijzondere vondst én verhaal.
Jullie bezitten echt een oud huis met een ziel en geschiedenis over eerdere bewoners die al vele jaren rusten in vrede maar ook blijven voortleven in jou verhalen.
Bij het bekijken van het schoentje kreeg ik een beeld op m’n netvlies van lang vervlogen tijden:de schoenlapper die een greep deed in kartonnen doosje en haffeltje spijkertjes in zijn mond liet vallen om ze daarna één voor één met beweging van zijn tong weer tussen zijn lippen tevoorschijn te laten komen en ze tussen duim en wijsvinger daar vandaan plukten om met kleine hamer in leren schoenzool te tikken.
Wat bijzonder om te vinden en ook de geschiedenis te weten van diegene van wie het schoentjes was. Mooi!
Anoniem zei…
Wij kochten in 1998 een boerderij, gebouwd in 1856. We hebben door een historicus de geschiedenis uit laten zoeken.
De boerderij was in gebruik geweest als klein ‘armhoes’, er hebben daarna 2 gezinnen ingewoond, daarna een blinde ‘kolenboer’ (we vonden op het erf en en de grond massa’s eierkolen) en diverse anderen. De bewoners waren keuterboeren, veel koeienhorens gevonden. Ze gebruikten een paard op het land dus we kwamen overal versleten hoefijzers tegen. Een zoon van een van de vorige eigenaars zat in de gevangenis wegens moord! Ook de diverse verkoopprijzen werden vermeld. De geboorte- en sterfdata, trouwdata, aantal kinderen, namen etc.
Thea
Marthy zei…
Thea, ons huis is ook van omstreeks die datum. De vader van onze notaris werkte ook al heel lang in de streek dus in het koopcontracht stond al heel veel over de vorige eigenaars. Toch leuk om te weten hè.
Heel bijzonder om zoiets te vinden en inderdaad een droevig verhaal.