Machineschrijven, het woord is bijna uit onze taal verdwenen maar in feite doen we niets anders meer. Tikken op een toetsenbord doen we de hele dag door op onze smartphones, tablets of laptops.
Ik leerde het als zeventienjarig meisje op het model typemachine wat hier op mijn rolluikkastje staat. Olivetti, Underwood en Remington waren toen de bekende merken. Ik kreeg les bij de nonnen waar ik op de kleuter- en lagere school had gezeten.
Meestal waren het vrouwen die de typekamers op grote kantoren bevolkten. Typistes, ook wel tiepmiepen genoemd zaten de hele dag te ratelen op het toetsenbord, afgebroken door het verschuiven van de wagen voor een nieuwe zin.
Door het ontstaan van de elektronische typemachine en later
de computer zijn de typekamers verdwenen. Mannen
typen nu hun eigen brieven uit.
Reacties
Wij hadden een Olivetti, maar ik zou niet weten waar hij is gebleven.
Zal wel kringloop zijn geworden !
Kreeg een paar jaar geleden een leuke vintage machine maar gebruik hem zelden. Misschien moet ik er ook maar eens een leuk plekje voor zoeken.
Ach ja, typelessen op school! Met 10 vingers en misschien ook wel blind typen. Weet ik niet meer zeker (heb ik verdrongen😂)
Ik zat gelukkig achterin de klas. De snelheid was binnen de norm maar met die 10 vingers van mij is het nooit wat geworden!
Ik heb ook blindtypen geleerd op een echte typemachine, maar die was van mijn zus. Geen idee of ze het apparaat nog heeft...
Het tienvingersysteem ging jaren later door een aantal gebroken vingers totaal de mist in. Nu nog steeds profijt van het geleerde ivm notuleren op mijn laptop of iPad.
Lie(f)s.
Ik heb dat gedaan en heb daar nog steeds veel profijt van, want ik kan heel snel met 1o vingers blind typen.
In de Art Journal wereld zie je die machines trouwens weer vaak, die gebruikt men dan om quotes of tekstregels te typen, dat doe ik dan weer met een typewriter font op mijn pc :-)