Als wij langs het riviertje de Vlist fietsen nemen we altijd de Oost-Vlisterdijk, die is alleen voor aanwonenden en bestemmingsverkeer en dus een stuk rustiger dan de West-Vlisterdijk. Vanaf Haastrecht loopt er een fietspad langs de Hooge Boezem wat over gaat in een smalle asfaltweg over de dijk die ongeveer begint bij het huisje links op de foto. Wij kwamen rechts op het fietspad aanfietsen en zagen vanuit de verte die vrachtwagen al staan en die hoorde daar duidelijk niet.
De chauffeur heeft blijkbaar gedacht dat hij door kon rijden maar oeps, toen zat hij op een fietspad wat steeds nauwer werd. Achteruit rijden is lastig want breed is het daar niet dus hij besloot op een verhard stukje pad naar een weiland te gaan steken, niet rekening houdend met de slappe veengrond.
Tsja, en toen moest er een kraanwagen aan te pas komen maar die had hem er gelukkig snel uit. De chauffeur moest natuurlijk alsnog een heel stuk achteruit manoeuvreren met zijn wagen tot de eerste boerderij met een brede oprit waar hij de ruimte had om achteruit te steken. Maar dat hebben wij maar niet afgewacht.
En in Bonrepas, nog steeds langs de Vlist, moesten we weer van de fietsen af om op pontons te stappen en zo een stukje over het water verder te fietsen.
Er werden bokmasten vervangen werd me verteld. Nou, dan weet ik nog niet veel dus dat heb ik maar even opgezocht. Het is hoogspanningsjargon maar de term wordt vandaag de dag vrijwel nergens meer gebruikt behalve bij sommige nog
bestaande houten masten in het laagspanningsnet en bij enkelcircuit-deltamasten. Jullie kunnen maar goed geïnformeerd zijn, haha.
Spannender kan het leven niet worden op een zonnige vrijdagmiddag in maart.
Reacties
Fietsers afstappen -> toffe foto, met die molen!
Lie(f)s.
Men wil zich vooraf al indekken denk ik tegen evt. valpartijen.
Je kan nog zo’n geroutineerde chauffeur zijn met goede planning en navigatie dan nog kan het mis gaan tijdens transport zoals je ziet.Ik vang nog wel eens wat op van mijn kleinzoon die planner is bij gerenommeerd, geconditioneerd transportbedrijf en hij zich met hart en ziel inzet voor het bedrijf én de klanten wil hij wanneer het nodig is ook zelf wel eens op de vrachtwagen springen en rit vervullen.Wanneer je bijvoorbeeld met duizenden jonge preiplanten of aardbeienplanten etc.onderweg bent naar tuinder is dat meestal in het buitengebied over smalle boerenwegen of in de polder waar de navigatie het af laat weten,het zal niet de eerste keer zijn dat de wachtende klant de chauffeur per telefoon binnen loodst net zoals het in de scheepvaart gaat.Niks arme chauffeur……er is altijd een oplossing en hulp aan alle kanten.
Mijn man moest vaak 's nachts rijden en in Duitsland is het dan aardedonker. Hij heeft aardig wat peentjes zitten zweten.
Altijd leuk als je iets bijzonders tegen komt op je fietstochtje, al is het voor de betrokkenen minder ...
Maar het leverde jou wel een leuk blogje op.
en dikke pech...
prettige dag Marthy