Af en toe zijn er zonnige uurtjes tussen het regenachtige weer door en daar profiteer ik dan van. Even een rondje maken, meestal door Bovenkerk, dat is vlakbij en verveelt me nooit. Ik moest een paar kaarten op de bus doen en liep daarom door het dorp waar voor de supermarkt een brievenbus staat en in de straat daar na toe zag ik deze prachtige struik staan. Volop in bloei, echt op zijn hoogtepunt. Een jonge vrouw kwam net naar de voordeur lopen van het huis waar de struik stond en ze vertelde dat iedereen stil bleef staan en de struik op de foto nam wat ik dus ook maar deed.
Ze wist geen naam, ik ook niet dus dat heb ik thuis opgezocht. Volgens de app Obsidentify is het een kerspruim. Hij bloeit maar kort maar mooi is ie. Door Judy en Irene ben ik gecorrigeerd, het is geen kerspruim maar een stermagnolia en ze hebben helemaal gelijk. Bedankt dames.
Direct vooraan in Bovenkerk waren een paar prachtige felgeel bloeiende forsythiastruiken te zien en op de achtergrond, ik heb de foto even sterk vergroot, weer een stermagnolia. Gek is dat, ik kende de struik niet, dacht dat ik er nooit een gezien had en nu zie ik ze opeens overal staan. Nog een paar in Bovenkerk en als ik nu uit mijn raam kijk terwijl ik dit zit te typen zie ik een stermagnolia aan de overkant van de kleine rotonde tegen de praktijk van de tandarts aan staan en dat is echt een boom. Het komt natuurlijk omdat hij nu bloeit, eind maart begin april en het is door dat stralende wit een opvallende plant.
Ik kwam nog een bloeiende camelia tegen, daar is het nu ook de tijd voor, eveneens kortbloeiend. Maar al deze struiken geven je wel een voorjaarsgevoel.
Reacties
Wat prachtig allemaal!
Kijk op dit moment door het serre raam naar buiten en zie bij de achterburen één roze wolk van Magnolia boom met haar tulpvormige bloemen die bijna tot de nok van het dak reikt,eigenlijk veel te groot voor in stadstuintje maar is in de loop der jaren zo’n reus geworden.
In de geslachtsnaam Magnolia wordt de Franse hoogleraar en botanicus P.Magnol geboren (1638)in het Zuid-Franse Montpellier geëerd.
Heel wat minder genoot ik gisteren tijdens ons fietstochtje, toen we weer eens langs de oranje gekleurde akkers reden.
Gespoten met glyfosaat, nee daar wordt ik niet vrolijk van, vreselijk !
Dat lijkt altijd wel zo, als je eenmaal iets ziet, zie je het daarna overal.
De camelia's zijn hier een beetje uitgebloeid, het zijn nu de azalea's.
Lie(f)s.