Een koude Hemelvaart

Op Hemelvaartsdag zijn er overal brocantemarkten in onze omgeving, misschien wel in heel Frankrijk. Wij besloten met vrienden dit jaar naar Le Cheylard te gaan dat wat noordelijker in de Ardèche ligt. Een lachsalvo klonk door de auto toen we moesten stoppen voor een  verkeerslicht, er werd wat verderop in de vallei aan de weg gewerkt. In die meer dan dertig jaar dat wij hier ons huis hebben hebben wij nog nooit één stoplicht in de vallei gezien dus wij vonden dit hoogst vermakelijk.

De markt in Le Cheylard viel tegen, er was niet veel handel. Het is al sowieso geen levendig stadje en de kou hield veel mensen thuis, zowel kopers als verkopers. Het was daar vanmorgen een graad of acht met een koude noordenwind en werkelijk iedereen liep te rillen.

Maar toch weten wij altijd wat op te scharrelen. Onze vrienden een tas met een stelletje oude petanqueballen en wij een heggenschaar. Mart kocht er verleden jaar al eentje op een rommelmarkt maar die kreeg hij helaas niet meer goed afgesteld. Zijn oude schaar was gebroken en om kantjes te knippen gebruikt hij graag een heggenschaar. Hij heeft deze even uitgeprobeerd op een stukje gras en hij knipt goed dus voor drie euro mocht hij mee in de tas van Maarten.

Onze vrienden kochten later nog wat op een andere plek, dat komt later aan de beurt. Vooral de verkoper was interessant.

Wij stonden bij de foto hierboven te kijken naar een tafeltje met mooi schoongemaakt oud handgereedschap en probeerden er achter te komen waar de verschillende stukken voor gebruikt werden.

Ik kijk altijd even of de plek waar we heen gaan te combineren is met een restaurant uit mijn lijst met favorieten en Le Cheylard heeft er een waar wij alle vier regelmatig komen. Kwam dat even goed uit. Zoals altijd heerlijk gegeten daar en ik nam na afloop een klein nagerechtje. Zo niet de man tegenover me waar ik  toevallig mee gehuwd ben. Die kreeg dit voor zijn neus en hij had er totaal geen moeite mee.