Ik was de afgelopen weken al een paar keer bij Monique geweest, de pottenbakster in Gua om het cadeau voor Florence en Jean-Pierre te regelen en het leek me wel leuk om daar eens een kleine workshop te volgen. Ik maakte twee van mijn buurvrouwen, Dominique en Annie ook enthousiast en zo waren wij gisteren om tien uur present in het atelier van Monique. Zij woont nu met haar man in de pastorie naast de kerk in Gua waar ze lekker de ruimte heeft.
Nou, daar zaten we dan, alle drie achter een draaischijf. Je krijgt er een bol keramiek klei op waar je iets van moet maken. Gelukkig legt Monique voortdurend uit hoe je je handen moet vormen en dan nog lijkt het makkelijk. Dat is het beslist niet kan ik je verzekeren.
Maar het gaf niet hoor, ook bij de anderen vloog er wel een keer een stukje klei weg en we hebben met zijn vieren heel veel gelachen. Ik vond het een uitdaging maar leuk om te doen. Je maakt echt iets.
Hier staat wat 'werk' van ons uitgestald.
We mogen nog een keer terugkomen om het werk te verfraaien. Wie weet laat ik dat ook zien.
Reacties
Het zijn kunstwerkjes hoor!
Ben benieuwd naar het uiteindelijke resultaat, hoor!
Handen in zover het mogelijk is blijven bewegen is er goed voor met jou aandoening,
mij gaat dat helaas niet meer lukken met zeer pijnlijke digitale ulcera aan vingers.
Ben benieuwd naar jullie creatieve afwerking.
Heerlijk vond ik dat, maar wij kwamen ook niet verder dan potjes, schaaltjes en kannetjes. Maar toen het werk daarna geglazuurd was, zag het er best goed uit. Het ging vooral om het plezier samen wat te doen en dat hadden we.
een reden om dit over te doen
prettig weekend
Lie(f)s.
Groeten Vera
Ik heb het ook ooit eens gedaan en het is inderdaad veel moeilijker dan dat het lijkt.
Ben benieuwd hoe het eruit zal gaan zien na het verfraaien, daar wil ik best graag ook foto]s van zien.