Toen zoon Bas met zijn gezin vanuit de Drôme vallei nog een klein weekje bij ons kwam logeren nam hij een ontzettend lekker flesje wijn mee uit die streek en wij besloten afgelopen zondag om daar maar eens een doosje van in te slaan en voor dat doel maakten we een mooie rit naar de andere kant van de Rhône.
Het restaurant waar ik per mail gereserveerd had bleek op het laatste moment niet open te zijn dus we reden op de gok naar het plaatsje Saou waar ik de naam wel van kende maar waar we nog nooit geweest waren. Wel in het bos daaromheen en dat moet meer dan veertig jaar geleden zijn, we hebben daar toen met onze kinderen gewandeld. Nu reden we kilometers door een smalle vallei en toen die zich opende kregen we prachtige rotsformaties te zien en kwamen daarna uit bij het dorp.
En wat voor dorp, een snoeppie, zo zie ik ze graag.
Een mooi plein met daaraan een kerk en diverse terrasjes. Alles oogde even vriendelijk.
Dit terras, overschaduwd door platanen zag er heerlijk uit, typisch het zuiden van Frankrijk op een zonnige zondagmiddag.
De grote tafel was gereserveerd, verder waren alle tafels bezet maar aan het tafeltje erachter waar die mevrouw net opstapte mochten wij plaatsnemen van de vriendelijke serveerster. Wij hebben vaak geluk vinden we zelf, want al de mensen die na ons kwamen kregen te horen dat er geen plek meer vrij was.
Wij hebben daar zo ontzettend lekker zitten eten dat toen we wegliepen ik me omgekeerd heb om de naam van het restaurant te fotograferen. Die moet ik onthouden, daar willen we nog wel een keer een ritje voor maken.
Nog even een rondje dorp gedaan en mijn eerste indruk klopte helemaal, echt een beeldschoon dorpje.
Ik heb hier even om een hoekje gekeken en van binnen zag het er net zo uit, oud met nieuw gecombineerd, heel leuk.
Een mooi huis met ontelbare planten ervoor.
Bij dit huis moesten we de hoek om naar de parkeerplaats, dat had ik onthouden op de heenweg omdat ik dit tafeltje zo leuk vond en bij het zien ervan dacht dat ik er op de terugweg een foto van moest nemen.
Zelfs de parkeerplaats was mooi, die was rondom omzoomd met oude muren met op de achtergrond nog zo'n prachtig rotsmassief.
Reacties
Wat een feest, zo'n ontdekking !
Ineens dook dan zoiets op en dan was het puur genieten.
Waar jullie zaten ook en zéker een plek om te onthouden !
Lie(f)s.
nee, 'k heb geen (klein)kinderen.
L.
Onze dochter zit daar in de buurt momenteel met haar man en zoontje. Dus ik gaf de naam van het restaurant aan haar door vanochtend. En toen zei ze "maar mama, daar hebben we woensdag gegeten, daar heb ik je nog foto's van doorgestuurd". Dus ik heb even de foto's teruggekeken en inderdaad, ik zag de picknickmanden op de tafels staan die ik ook in jouw blog had gezien en de rode stoeltjes. Zij aten er dus woensdag. Ze heeft een reisblog ( www.charlotteplansatrip.com ) en ging binnenkort ook dit restaurant noemen.
Maar hoe toevallig is dit?!