Nadat we zondagmiddag tussen boeren en buitenlui op het terras bij Sophie hadden gegeten reden we nog een stukje om. Vanuit Saint Julien du Gua via Le Théron naar boven tot vlak voor Col Le Croix de Fer waar we rechtsaf sloegen richting Issamoulenc Église. Daar zag ik deze rij hooibalen liggen en ik vroeg Mart te stoppen.
Ik had mijn fototoestel niet bij me anders had ik de foto zo van de weg af kunnen nemen dus ik was gedwongen om over de helling omhoog te lopen om de foto met mijn telefoon van dichterbij te nemen. Ik had het er voor over, ik weet dat je op dit punt de mooiste luchten kunt fotograferen.
Ik keerde me om en zag dit. Wat hou ik toch van deze streek. De bergen, de natuur, de stilte.
Vooral de stilte. Geen mens te bekennen, geen auto te zien.
Stilte.
Reacties
Wij verbleven vorige week in een B&B in eigen land waar we ook in een groot gebied diezelfde stilte om ons heen hadden in Nationaal Park Weerribben Wieden is met ruim 10.000 hectare het grootste aaneengesloten laagveenmoerasgebied van Noordwest-Europa.Een labyrint van plassen,meren,slootjes,uitgestrekte rietpercelen,bloemrijke hooilanden,kraamkamers voor bijzondere plant en diersoorten.in zo’n gebied verwacht je veel bezoekers in juli,maar wij zijn in uren rijden niemand tegengekomen.Het weer was niet al te best maar wij waren er één en alleen met de natuur in die dagen.
Hier worden die helaas altijd ingepakt, maar dat is wel begrijpelijk in dit klimaat.
Je foto´s zijn goed gelukt op je telefoon.
Zelf hou ik meer van de zee dan van de bergen.
Lie(f)s.