Doorgaan naar hoofdcontent

Laten we durven

'Laten we durven.
Laten we graag zien omdat we dat kunnen, en leven – voluit en gretig – omdat wij dat mógen en het daarom dubbel zo goed moeten doen.
Laten we beter leren weten, niet meer morsen met de dagen die al die anderen, daar, zomaar, opeens zijn kwijtgeraakt.
Laten we geen engelen zijn, maar als het kan toch ook geen duivels.
Laten we mensen zijn. En helemaal onszelf worden, niet wie we denken dat anderen wilden dat we waren.
Laten we moed houden, durven wankelen en redden wat er te redden valt. Onszelf bijvoorbeeld, en mekaar.
Laten we stoppen met hopen en doen wat moet gebeuren om het te doen gebeuren, en mild zijn voor wie dat nog niet kan.
Laten we ze openlaten: onze deuren, onze armen, onze geesten.
Laten we pantsers afleggen, en het en de andere tegemoet treden, telkens weer.
Laten we slapende honden keihard wakker maken. Blijven geloven in dromen die ook uitkomen. Veel verwachten, genoeg spijt hebben, in zeven sloten tegelijk lopen, alle dingen aankijken, ook dat wat ons verontrust.
En laten we minachting koesteren voor de hopeloosheid, weten wat we waard zijn, onszelf gunnen wat we verdienen, want dat is vaak meer dan we geneigd zijn te denken. En laten we begrijpen wat de liefde is, onthouden dat dat alles is, of toch bijna.
Laten we durven. Ja.'

Griet op de Beeck
22 maart 2016


In De Wereld Draait Door las Griet op de Beeck (Belgisch schrijfster) gisteravond deze tekst voor in een reactie op de aanslagen in Brussel. Het filmpje zag ik gisteravond op Facebook en op verschillende blogs en nieuwssites is de tekst ook te lezen. Deel deze woorden, print ze uit en hang ze op je koelkast, doe er wat mee.

Reacties

Emie zei…
Een tekst die ons zó aanspreekt, Marthy.
Marthy zei…
Zoals ik net al op jouw blog schreef Emie, wie zijn wij dat we zo bevoorrecht zijn dat we het leven kúnnen vieren. Maar we móéten het vieren, dat zijn we verplicht.
Mirjam zei…
Prachtige tekst en zo raak!!
liefs,
Mirjam
Sjoerd zei…
Ik ga door waar ik mee bezig ben, te leven. Daar komt IS niet tussen.
Marthy zei…
Zo als zij kan ik het niet verwoorden, Mirjam.
Marthy zei…
That's the spirit, Sjoerd!
Inge zei…
Ik was gisteren blij dat oudste landde in Eindhoven, en niet zoals normaliter in Brussel ..... Ik was even ongerust toen ik geen contact kreeg met middelste, woonachtig in Brussel. Ik was ook verdrietig en boos. Maar ik ga ook door met leven, ik wil me niet bang laten maken. Ook niet als oudste en jongste maandag weer naar huis gaan vanaf Charleroi. Maar of we het aandurven om daar op het vliegveld samen nog een kopje koffie te drinken?
Marthy zei…
Oh Inge, wat kan ik je gevoelens goed begrijpen. Je kinderen......!
Flink van je om je dan toch niet bang te laten maken.
Lida zei…
Dochter was vorige week nog in Brussel. Vandaag ging ze met de trein van Dordrecht naar Almere en weer terug. "Ik kom je halen met de auto," zei haar vader. Hoeft niet, vond ze.
Veel militairen op de stations, wist ze te vertellen.
Vandaag zag ik bij De Wereld Draait Door dat de oude Marokkaanse vader van een van de gasten niet eens meer gegroet wordt door zijn buurvrouw.
Marthy zei…
Flink, je dochter. Ze kan ook niet anders, bang zijn zou haar teveel beperken. Triest dat nu iedereen met een andere huidskleur wantrouwt wordt.
Een vriendin had het er gisteren over.. over die tekst. Nu lees ik hem hier bij jou. Dank voor het delen, Marthy!
Marthy zei…
Graag gedaan, Stephanie. Iets om af en toe te herlezen.