Doorgaan naar hoofdcontent

Gemengde gevoelens

Na vier weken bezoekers te hebben gehad is vandaag de laatste, dochter Floor, op de trein gezet en die is ondertussen al weer bijna in Nederland. 
Op weg naar huis gingen we nog even langs bij een grote bouwmarkt net onder Valence, Mart moest daar een paar zakken beton halen die hij nodig heeft voor het opbouwen van zijn muur. Wat zijn we hier vaak geweest, ik denk er met gemengde gevoelens aan terug.

In augustus 2012 begonnen we achter in onze schuur met het bouwen van een vakantiehuis en renoveerden daarna ook nog eens ons eigen huis. We deden dit samen met twee bouwvakkers en het geheel nam een jaar in beslag. Vaak twee keer per week reden we naar deze grote bouwmarkt om materiaal te halen.
 Het was een zware tijd en ik zou het niet graag nog eens doen.  We hebben natuurlijk wel wat terug gekregen voor onze inspanningen en daar genieten we nog dagelijks van.


Reacties

Het was het waard, toch?
Marthy zei…
Natuurlijk was het het waard, Jeanne, maar ik heb het wel als een hele zware tijd ervaren.
KnutzEls zei…
Sommige dingen blijven altijd in je geheugen hangen.
Kan ik me goed voorstellen hoor. Gelukkig kunnen jullie er nu dubbel en dwars van genieten.
Wij zijn hier thuis aan het renoveren, stof te over ...... blegh
Marthy zei…
In dit geval zeker, Els.
Marthy zei…
Wetend hoe veel energie het heeft gekost genieten we er dubbel van.
Emie zei…
Herinner me die blogs uit die periode. Knap hoe je destijds niet echt liet merken hoe zwaar het was. Succes voor Mart met de muur!
Sjoerd zei…
Ik mag morgen weer aan de slag na een grote lekkage in het huis. Drie kamer en de nieuwe keuken weer renoveren... Gelukkig met hulp van de verzekering, maar een deel moeten we zelf doen. Als je het toch moet opknappen kun je het beter meteen goed doen.
Marthy zei…
Wat jammer van je mooie keuken, Sjoerd.
Marthy zei…
Het was toen een kwestie van doorbijten, Emie en als ik op mijn blog was gaan vertellen hoe zwaar het was had ik waarschijnlijk de moed verloren.
Ivy zei…
Een heel jaar lang! Ik moet er niet aan denken, heb bewondering voor jullie uithoudingsvermogen en geduld. Nu moet je er zeker dubbel en dwars van genieten.
Wij hebben er net een verbouwing van 4 maanden op zitten en zijn blij dat we weer op ons zelf zijn en van al die stof verlost.
Jan uit Perth zei…
Zoals jullie nummerplaat al aangeeft, Marthy: van Bouwen Krijg je Dikke Vreugde...! En die bouwmarkt is kennelijk ook nog steeds dankbaar voor jullie bezoeken :-).
Ik kan het me levendig voorstellen, als het achter de rug is ben echt wel blij. Geniet er maar dubbel en dik van
Wieneke zei…
Ik heb altijd diepe bewondering voor mensen die zulke enorme projecten aandurven en dan ook keihard doorzetten. Ik las toen nog niet bij jou, Marthy, dus ik heb dit gebeuren gemist.

Maar nu even iets heel anders: gisteravond keken wij naar het boekenprogramma Moby Dick op NPO 1 en daar was kloosterzuster Holkje van der Veen te gast om te vertellen over de boeken die in haar leven van grote betekenis waren. Volgens mij heb ik jouw dubbelgangster gezien. :-)
Marthy zei…
Dat vooral weer op jezelf zijn was een verademing na dit project.
Marthy zei…
Jij spreekt uit ervaring, Rob.
Marthy zei…
Ik ga Holkje eens opzoeken, dat wil ik zien. Maar ik ga niet in het klooster, hoor Wieneke.
Wieneke zei…
Hahaha, ook niet als er een lekker oud klooster te verbouwen valt?