Alles staat bijna klaar voor het jaarlijkse repas van ons dorp. Ik heb mijn geruite tafelkleden maar weer tevoorschijn gehaald anders zitten we aan wit plastic te eten en jullie weten dat ik daar een hekel aan heb.
Hier en daar wordt er nog wat klaargemaakt en dan kunnen we aan tafel. Er zijn al diverse lekkere schotels uit de broodoven gekomen.
We zitten nog maar net of er breekt onweer los met een flinke bui. Natuurlijk zagen we al wat aan komen maar we hadden de hoop dat het over zou drijven, in de bergen is alles mogelijk. Snel wordt er ergens een groot zeil vandaan gehaald om de schade te beperken en iedereen is druk in de weer om de boel droog te houden. De regen wordt minder, iedereen zoekt een plekje waar het niet te hard drupt en men gaat onverstoorbaar door met waar men voor gekomen is, gezellig eten met elkaar.
Als je daar nog even je regenjack voor moet aanhouden is dat ook geen probleem.
Voor het eerst in ruim twintig jaar hebben we regen tijdens een repas en het is leuk om te zien hoe onze Franse buren daar mee om gaan. Niemand moppert over het weer, dat wordt in Frankrijk echt een stuk minder gedaan dan in Nederland, en lachend helpt men elkaar om de boel weer in orde te krijgen zodat we verder kunnen gaan.
We hadden weer een leuke middag met elkaar en de datum voor volgend jaar ligt al vast.
Reacties