Onze buren Florence en Jean-Pierre zijn nu als laatste van de bewoners van Le Serret met pensioen gegaan. Om dit te vieren en het feit dat ze twintig jaar hun huis in het dorp hebben gaven ze zaterdag een feest.
Ik stelde voor om een gezamenlijk cadeau te geven en dat vond iedereen een goed idee. Samen met buurvrouw Sylvie heb ik het georganiseerd. In St. Julien du Gua zit sinds kort een pottenbakster waar je cursussen kan volgen maar ze heeft ook prachtig werk te koop staan dus ik ben daar een kijkje gaan nemen. Wij kenden Monique en haar man al want die zijn weer bevriend met de oudste zoon van buurvrouw Jacqueline. Ik heb een cadeaukaart meegenomen en die op het laatste moment ingevuld. Alle buren deden mee, het werd een leuk bedrag.
We begonnen om een uur of vijf met een glas vruchtenbowl en lekkere hapjes.
Daarna kwamen de taarten op tafel, eerst de hartige en daarna de zoete.
Het feest werd opgeluisterd met de klanken van fluit en tamboerijn. De muzikant, in dit geval Bernard, broer van Jacqueline blaast in de galoubet (kleine fluit) en slaat
met de andere hand ritmisch op een grote tamboerijn. Deze instrumenten worden vaak gebruikt op Provencaalse festivals en Bernard heeft het daar de hele zomer druk mee.
Mart en Jean Pierre, ze lijken wel wat op elkaar. Altijd bezig en geen grote praters. Zitten gewoon naast elkaar in stilte te genieten totdat ik ze stoorde om een foto te nemen.
Reacties
Wanneer ik naar al dat lekkers kijk op gedekte tafel wil ik ook de sfeer van de muziek wel eens proeven en zoek wat klanken over deze muziek instrumenten op internet. Bij de eerste tonen was ik meteen 44 jaar terug op het plein in Catalonië waar we samen met omze kleine kinderen de locals en toeristen de Sardana dansten op de tonen van Tambori(zeer klein trommeltje) en Flábiol(eenhandsfluit)ongeveer te vergelijken met wat jullie tijdens het feest ter oren kwam.Volkmuziek die waarschijnlijk al klonk in de dertiende eeuw door rondtrekkende muzikanten,echt vrolijke muziek.
Lie(f)s.
Leuk is dat.
Lies