Als wij gasten in het vakantiehuis hebben die graag fietsen stellen wij ze altijd voor om over de Dolce Via heen en weer naar Le Cheylard te rijden en we zeggen er altijd bij dat wij wel mee willen als ze dat leuk vinden.
Dus verleden week deden we die tocht met Henk en Irene en die hebben genoten en wij ook natuurlijk. We hadden heerlijk weer en alhoewel we het al vaak gefietst hebben blijft deze route mooi om te doen en ik zie nog genoeg onderweg om op de foto te zetten. Dit vind ik altijd zo'n mooi plekje met die oude terrasmuurtjes.
En hier zoomde ik flink in om de foto te nemen. Boven dit tunneltje lag een grote moulinage, vroeger een zijderuspfabriek. We stonden van alles te verzinnen waar dit tunneltje voor dienden, het kwam vlak boven het water uit maar behalve romantische verhalen kwamen we nier verder.
Behalve veel gras en onkruid groeit er ook van allerlei mooi blad tussen de stenen aan de over van de rivier, dit is waarschijnlijk een struik in wording.
Een mooi groot huis aan de oever, de veranda met de garages zijn er later aangebouwd. Lijkt me heerlijk wonen daar met de rivier onder je.
Af en toe stoppen we even om naar iets bijzonders te kijken.
-001.jpg)
De route van Les Ollières naar Le Cheylard is ruim dertig km lang en stijgt heel weinig, het is allemaal vals plat. De 30 km terug hoef je bijna niet te trappen, dan merk je pas dat je de op de heenweg gestegen bent.
In Le Cheylard lunchten we op een vol terras. Onze tafel stond klaar, die was besproken,
En dan weer terug langs de rivier waar het water altijd maar blijft stromen richting de grote Rhône.
Reacties
Kan me voorstellen dat je onderweg bij wat er nog over is van zijde rups fabriek je hardop gaat denken hoe het in die tijd geweest moet zijn.Er bestonden in de Ardéche begin 19e eeuw heel veel kleine fabriekjes die cocons produceerden en de nodige spinnerijen die veel werk bezorgden aan arbeiders waar in die tijd voor vrouwen en jonge meisjes onder erbarmelijke omstandigheden met een schamel loon het armoe troef geweest moet zijn terwijl in de handel aan ruwe zijde veel geld verdiend werd.
Toen door de monocultuur van de vele moerbeibomen de ziekten onder de rupsen toeslaat en een ramp veroorzaakt onder zijde producenten.Goh,zonder het huis uit geweest te zijn heb ik weer het nodige opgestoken na aanleiding van jou blogpost😀
Niet alleen leuk,maar voor mij ook leerzaam.
knappe foto's van deze tocht
prettige dag
Lie(f)s.