Doorgaan naar hoofdcontent

Myrtilles en muren


We waren gisterenmiddag bij vrienden uitgenodigd voor de lunch en dat was gezellig, we hadden weer genoeg bij te praten en we hebben ook erg lekker gegeten want Astrid kan goed koken. Zij hebben een buurvrouw die veel land heeft waarop wilde bosbessen staan, in Frankrijk myrtilles genoemd. 
En die buurvrouw was aan het oogsten dus ik kon een paar kilo kopen. Op internet las ik dat deze bessen een klasse apart zijn voor je gezondheid. Puur goud dus, deze drie kilo die vanmorgen omgezet zijn in veertien potten jam.

Astrid en Niko wonen erg hoog in een klein gehucht en de gebouwen onder hen zijn in het bezit van een jagersvereniging. En die jagers gaan een nieuw onderkomen bouwen en hebben daarvoor eerst een muur opnieuw opgetrokken. En dat is geen klein muurtje, we waren stomverbaasd toen we het zagen. 

Wat een werk moet dat geweest en dat weten we uit eigen ervaring. Wij hebben hier ook al eens een ingestorte grote muur opnieuw moeten opbouwen en dat is echt een zware klus. Deze muur is zeker vier meter hoog en hij ziet er perfect uit.  
Als we lopen te wandelen komen we nog weleens zulke hoge muren tegen, hele oude,  droog gestapeld (zonder cement) en nog helemaal intact. Dat was het echte vakwerk.


Reacties

Bertiebo zei…
Ja dat is zo, dat heb ik ook gelezen dat blauwe bessen zo gezond zijn. Ik eet ze dan ook dagelijks aan het ontbijt, want vooral vind ik ze erg lekker.
Vlimbouter zei…
Myrtilles zijn mijn lievelingsvruchtjes. Wat fijn dat je ze zo vers kon kopen.
Die muur ziet er inderdaad prachtig uit. Misschien omdat ze in Frankrijk zoveel belang hechten aan de overdracht van hun ' métiers' naar jonge stagiairs?
miekequilt zei…
Dat wordt weer ,gezond, smullen.
Vera zei…
Mooi en knap werk. In les Pyeses?
Marthy zei…
Dit werk is gedaan door de jagers zelf maar onze vrienden vertelden wel dat de ouderen de jongeren vertelden hoe het moest.
Marthy zei…
Di t is niet in Les Peyses maar daar is deze winter wel een hoge muur ingestort. Wie die gaat herbouwen is nog de vraag.
Marthy zei…
Dit zijn bosbessen, Bertie en die zijn kleiner en ronder dan de blauwe bes. De blauwe bews wordt industrieel gekweekt en deze bosbessen komen van de hellingen in de Ardèche.
Mooie muur, petje af voor de bouwers
Een nieuwe oude muur, prachtig!
KnutzEls zei…
Net als Bettie eten wij hier blauwe bessen. Die super bessen zijn hier niet te koop. Maar ook heel lekker!
Sjoerd zei…
Daar staat een echt stukje vakwerk, Bosbessen haalde we vroeger uit de Schinveldse bossen. Heerlijk.
Ivy zei…
Daar kun je vast heerlijke jam van koken.
Wij eten veel bosbessen omdat we ze erg lekker vinden. Mochten ze bijdragen aan de gezondheid, dan is dat mooi meegenomen.
Ik vind die gestapelde muren prachtig! In Engeland zie je ze ook veel.
Marthy zei…
Ik denk dat die bosbessen bijna niet te koop zullen zijn, Els. Het is heel intensief om ze te oogsten, ze worden met een houten kam van de lage struikjes gehaald. Daarna worden met de hand alle blaadjes en andere ongerechtigheden eruit gehaald. Omdat die struikjes in deze streek veel groeien zijn ze hier nog te koop, meestal rechtstreeks bij de mensen die de struikjes op hun grond hebben en de moeite nog willen nemen om ze te oogsten.
Marthy zei…
Bosbessen heb ik in mijn jeugd nooit gezien, Sjoerd. Wij gingen bramen plukken in de duinen.
Marthy zei…
Ook zo hoog, Ivy?
Emie zei…
Oh, wat zien die bessen er heerlijk uit, om zo een handjevol naar binnen te mikken.
Onliemie zei…
Als kind gingen we aan het begin van de zomervakantie naar de Zutendaalse bossen om emmers vol bosbessen te plukken. Tergend langzaam ging dat maar de confituur en de bosbessenvlaaien waren de grootste beloning!
Pippa's Hus zei…
Wat een prachtige muur! Knap hoor. En je jam lijkt me heerlijk. XX Esther
Marthy zei…
Ik kan met voorstellen dat het niet hard ging met die bosbessen, ze zijn erg klein. Net als met die wilde braam uit de duinen, die waren ook klein. Anders dan die doornloze braam die hier in de fruittuin staat. die heeft hele grote vruchten, plukt een stuk sneller.
In de weer zei…
Myrtilles, verrukkelijk ! Voor het eerst aten we die toen we met onze franse vrienden een wandeltocht hadden gemaakt in de bossen en zij ons wilden laten genieten van de lekkerste bosbessentaart ooit. En ze hadden gelijk, later zijn ze met hun ook nog gaan plukken en werd er thuis ook nog een taart van gebakken omdat de jongste dochter jarig was. Wat hebben we gesmuld en dat zullen jullie vast ook doen van de jam Marthy, mmmmmm.
In de weer zei…
In de bossen wisten ze dat er een klein restaurant was ( voor alle duidelijkheid ;-)
Marthy zei…
Die jam is echt een delicatesse, Toos.