Het was al voorspeld en ja hoor, gisteravond begon het te sneeuwen en bij het opstaan vanmorgen is het een prachtig gezicht, die maagdelijke sneeuw rondom het huis met hier en daar een paar pootafdrukken van een dier.
Mijn border die er gisteren nog troosteloos uitzag heeft opeens een facelift gekregen, alle verdorde bloemen en takjes zien er nu beeldschoon uit.
Mart was gisteren al begonnen met het snoeien van onze twee bomen op het bovenste terras maar daar kan hij nu niet mee verder. Geeft niet, er wacht binnenshuis nog een klusje en hem kennende zal hij dat wel meteen gaan aanpakken.
We hoorden hem al aankomen van beneden, onze burgemeester op zijn tractor met daarvoor een sneeuwschuiver. In al die gehuchten die onze gemeente vormen wonen 's winters alleen nog oudere mensen en dan zijn schone wegen een noodzaak.
Aan de bandensporen te zien is Etienne die wat verderop woont de sneeuwschuiver al voor geweest. Bijna tachtig maar zijn leven lang hier in de bergen gewoond, die gaat zoals iedere ochtend gewoon naar de bakker, sneeuw of niet.
Bij de bocht naar boven stopt de burgemeester even, gooit de deur open en geeft mij en Robert waar ik mee sta te praten een hand. Hij vraagt aan mij of alles goed gaat, leuk me weer te zien en rijdt verder naar boven.
Ik maak nog even een rondje door het dorp en loop te genieten van wat ik zie. Op een paar wolken na is de lucht blauw. Robert vertelde net dat het al meerdere keren gesneeuwd heeft deze winter maar nog niet zoveel als nu.
Onze broodoven is al mooi maar nu met een laagje sneeuw erop is het een plaatje. Haha, de eerste foto voor de kalender van 2020 heb ik al te pakken.
Reacties
Groeten
Marga