Onze Belgische vrienden waren over voor de Paasvakantie en er stond nog een afspraak om gezamenlijk wijn te gaan halen bij onze wijnboer Jérôme Mazel. We wachtten een dag goed weer af en dat was het gisteren en gingen op weg naar alweer de zuidelijke Ardèche, naar het dorpje Pradons.
De deur van de cave was niet op slot, de sleutel stak er zelfs in maar er was niemand. Even een telefoonnummer gebeld wat op een stukje karton op de deur geprikt was en binnen vijf minuten stond madame Mazel, de moeder van Jérôme voor onze neus.
Dan gaan we serieus wijn proeven terwijl madame Mazel alles over de wijn verteld. Maar ondertussen verteld ze nog veel meer. Het landgoed waar de druivenstokken op staan is al generaties lang in de familie maar tot voor kort werden de druiven verkocht aan de coöperatie in Ruoms. Een jaar of acht geleden besloot de jonge Jérôme het
familiedomein om te bouwen tot een onafhankelijke wijnproducent.
Met 6 hectare wijngaarden en 180 hectoliter wijn werd er
gekozen voor een kwaliteitsaanpak in kleine opbrengsten. Het Domaine Mazel heeft al gouden medailles
verspreid over Frankrijk gewonnen, een teken dat de jonge vigneron goed bezig
is.
Onze vrienden hadden de mooie cave met de houten vaten nog niet gezien dus daar kregen we ook nog even een rondleiding. Nadat we onze keus hadden gemaakt verdwenen en verschillende dozen wijn in de achterbak en reden we naar Ruoms wat maar een paar kilometer verder ligt.
Daar hadden we in september met zijn vieren zo lekker zitten eten dat we hetzelfde restaurant weer opzochten en heerlijk in de zon op het terras genoten van een voortreffelijke lunch. Missie geslaagd, op beide punten.
Reacties