Het tweede deel van onze bijzondere wandeling van afgelopen zondag bracht ons
op een betoverende plek.
'Un petit coin de paradis', zoals de Fransen het zo mooi zeggen.
Dat is Cascade de Baumicou zeker. Het is een kleine waterval
en wat het vooral bijzonder maakt is de omgeving waarin het ligt.
Zie je die prachtige formaties die het kalksteen heeft gevormd, daar voelt een mens zich nietig bij. Het welft zich tot ver boven onze hoofden.
Het waterpoeltje, gevormd door de rivier de Baumicou wordt
omringd door een kleine grot, of beter gezegd een rotsschuilplaats waarvan de
bovenkant bedekt is met groen. Als je achter de waterval gaat staan waan je je
even in een mini jungle. 
Vanuit de grot zie je het water op de stenen vallen, het is
kristalhelder en heeft een prachtige lichtblauwe kleur.
We gaan weer verder maar hier komen we zeker nog eens terug, en dan het liefst nadat het een dag flink geregend heeft, dan zal er nog meer water vallen. Omhoog klimmen we nu uit het dal van de Baumicou en nemen en passant ook nog twee van deze mooie oude trappetjes.
Na de stijging komen we op een plateau met een paar grote huizen. Alles goed onderhouden en in de meeste is een chambre d'hôte gevestigd.
Op de terrassen met de oude muren die bijna allemaal nog intact zijn staan rijen wijnstokken, een mooi gezicht. Hierna gaan we weer dalen naar Vernon, het dorp waar we begonnen zijn met onze wandeling.
De foto's die ik daar heb gemaakt laat ik ook nog een keer zien.
Reacties