Onze laatste wandeldag of eigenlijk moet ik zeggen halve wandeldag want we liepen vandaag een korte afstand omdat we vanmiddag weer terug reisden naar Le Puy.
Terwijl we gisteren een prachtige zonnige dag hadden werd er voor vandaag regen voorspeld. We hadden nog zon toen we begonnen met lopen dus vooruit, misschien gingen we het redden om die regenponcho's in de rugzak te laten, we hadden ze de hele week niet nodig gehad.
Wat een eindeloos landschap, nergens een huis te bekennen.
Op een prachtige plek beneden ons pad in een weiland een ruïne. Wat moet het daar mooi wonen zijn geweest.
We beginnen weer te stijgen en weer zien we velden vol met narcissen. Ik blijf het prachtig vinden dus nog maar een laatste foto.
Hier zijn we op het hoogste punt van de hele tocht naar St. Jean-Pied-de-Port, 1324 meter.
Het is goed te zien op de foto, de lucht begint steeds meer te betrekken, het wordt ook steeds kouder, waterkou.
Maar daar komt het eindpunt al in zicht, Aubrac.
Terwijl we het stadje inlopen en ik nog gauw een fotootje neem van de andere kant van de kerk vallen de eerste spetters en vluchten wij een restaurant binnen. Over dat restaurant vertel ik morgen wat. Daar wachten we op de pendelbus die ons in twee uur weer terug naar Le-Puy-en-Velay brengt. Aardige vent, die chauffeur, hij zet ons keurig af bij onze auto.
Op weg naar huis in Le Serret praten we na over onze tocht. We zijn het er over eens dat we een pracht week hebben gehad, van verschrikkelijke mooie landschappen hebben genoten, leuke mensen hebben ontmoet en zeker ook in iedere gite veel gastvrijheid hebben genoten. En laat ik dan vooral niet vergeten te vertellen dat we overal zo lekker hebben gegeten.
We kijken nu al uit naar eind september als we deze camino weer kunnen gaan oppakken.
Reacties