Doorgaan naar hoofdcontent

Hoe komt een ezel zo agressief?


Goeie vraag, want normaal zijn ezels echt niet zo, ze staan bekend als lieve dieren. De foto's bij dit bericht zijn genomen in 2011 toen ik samen met dochter Floor, schoondochter Wietske en kleinzoon Thijs een driedaagse trektocht met een (vrouwelijke) ezel maakte, ergens in het zuiden van de Ardèche. Ik kan het iedereen aanraden want het was ontzettend leuk en wij hadden zo'n lieve ezel.

Met de ezel van onze buurman is het eigenlijk vanaf het begin mis gegaan. Hij kreeg hem twintig jaar geleden en had de mannelijke ezel voor zijn vijfde jaar moeten laten castreren, dus vóór het bereiken van de geslachtsrijpheid.

 De ezel wordt dan handzamer en minder dominant van gedrag. De dierenarts voert de operatie uit onder plaatselijke verdoving maar dat vond hij zo zielig dus hij liet dit na. 
De ezelhengst is van nature een enorm dominant dier. Hengsten zijn dus niet zo geschikt voor kinderen en onervaren mensen. Ze hebben een rechtvaardige hand nodig, anders kunnen ze onhandelbaar worden. 
Een ezel heeft ook gezelschap nodig, het liefst van een andere ezel of anders een geit of schaap. En ook dat liet onze buurman na. 
Toen we maandag vroeg in de avond uit het ziekenhuis kwamen stonden het echtpaar binnen vijf minuten voor de deur, totaal overstuur. Madame had gehuild, zei ze en monsieur vertelde dat hij inmiddels de veearts had gebeld, de ezel wordt afgemaakt. Hij durft het niet langer aan om de ezel hier te houden. 

Monsieur is namelijk zelf ook door zijn ezel aangevallen, afgelopen januari, ik had het al gehoord van de buren en ook van zijn vrouw. Maar nu vertelde hij zelf het hele verhaal. De ezel heeft hem aangevallen, zijn arm gebroken en hem een paar meter meegesleurd met zijn tanden om de enkel van de buurman. Het was verschrikkelijk zei hij, ik ben zo bang geweest. 

Na dit gebeuren heeft hij stad en land afgebeld of de ezel ergens opgenomen kon worden maar niemand wilde het dier hebben. Zijn enige optie was hem af te laten maken maar dat kon hij niet over zijn hart verkrijgen. Maar nu durft hij niet langer de verantwoording te nemen, stel je voor dat hier van de zomer kinderen lopen en de ezel breekt weer uit.

Bezorgd komt madame iedere dag even vragen hoe het met me is, af en toe nog in tranen. Het gaat goed met me. Het was een verschrikkelijke ervaring waar ik zo min mogelijk aan probeer te denken en gelukkig, ik droom er ook niet over.

Reacties

In de weer zei…
Wat ben ik blij voor je Marthy dat het goed met je gaat en er niet over droomt. Denk maar terug aan de heerlijk trektocht die je maakte. Mooie foto’s van jullie tocht, dat was zo te zien puur genieten.
Griemmank zei…
Het is verschrikkelijk allemaal. Dat beest heeft nu ook dus voor de tweede keer zijn agressie kunnen uitleven. Dat wordt een gewoonte. Hij kreeg zowel van de baas als van jou geen tegenwerking, he? Niet laten castreren omdat monsieur V dat toen zo zielig vond. Kwestie van projectie? Sjonge, wat zielig als een dier onder verdoving wordt 'geholpen' en dan vrolijk doorleeft. Nou, ik vind jou heel wat zieliger momenteel ;-)
Marthy zei…
Ja, Toos, ik zette er maar leuke foto's bij, dat maakt het allemaal wat minder naar. Ja, dat was zeker genieten toen.
Marthy zei…
Het is allemaal waar wat je zegt maar ik laat het achter me. Van negatieve gevoelens knapt niemand op.
KnutzEls zei…
Hou in ieder geval alles goed in de gaten. Ik neem aan dat dit toch wel een gevalletje verzekeringswerk wordt. Want het mag een lieve oude meneer zijn, hij is wel verantwoordelijk voor wat gebeurd is. Kun je wel normaal bewegen en staan? Ongelofelijk toch hoe snel er iets kan gebeuren. Hou je taai, nogmaals 😘
Marthy zei…
Ik kan er op staan, Els en ik loop weer een beetje. Zo te voelen zijn er geen pezen of spieren beschadigd en geloof me, ik weet prima hoe dat werkt in mijn lijf. Als de pijn in mijn bovenbeen minder wordt ga ik oefeningen doen, ik span nu al af en toe de bovenbeenspieren aan en dat voelt goed.
KnutzEls zei…
Dat klinkt me ook goed in de oren. Stoere meid ben je toch. Maar ezels buiten de deur houden! :-)
Emie zei…
Wat ben je toch een lekker optimistisch en positief mens. Het komt vast weer helemaal goed met je.
Vlimbouter zei…
Ik bewonder je, Marthy, dat je er zo positief kan onder blijven ondanks die traumatiserende aanval van de ezel. Een beetje zielig voor het dier vind ik het ook wel. Zijn baas liet het allemaal maar wat op zijn beloop zodat de ezel nu moet afgemaakt worden.
Ik blijf in elk geval duimen dat je been weer helemaal geneest.
Elizabeth zei…
Zo, en nu maar dit blogbericht gelezen... even alles in de goede volgorde..
Wat ik me nu afvraag is of de ezel wel of niet gecastreerd is... Hij is toch niet gecastreerd zonder verdoving?
Ezels die mishandeld zijn reageren ook zo agressief ...
Het zijn in principe sociale dieren, daarom moet je er eigenlijk altijd 2 bij elkaar zetten of in gezelschap van een ander dier...
Ik vind het voor die oude mensen ook wel zielig, maar dit kan toch echt niet langer zo.
Ik vind ezeltjes heel leuk, maar deze hoef ik ook niet!
Ik nam meteen aan dat de ezel een man was en niet gecrastreed . Ik ben dol op dieren meer dan dat zelfs maar dit kan echt niet. Ik zou ook ervoor kiezen om hem in te laten slapen. Ik hoop dat je snel de oude wordt
Sjoerd zei…
Het is gebeurd en je kunt het idd beter achter je laten. Er zijn leukere dingen om aan te denken. Je kunt blij zijn dat het relatief goed is afgelopen.
Marthy zei…
Precies Sjoerd, zo denk ik er ook over. Ik ben er bijna zeker van dat het allemaal wel goed komt met dat been en ga door met mijn (goede) leven.
Jij voelt je eigen lijf het beste en als jij al zo positief bent over je herstel, dan komt dat vast goed. Ik duim voor je, maar doe rustig aan. Het zal zijn tijd nodig hebben. Sterkte!
Tja, dit verklaart een hoop.
Ik snap het niet, mensen die dieren (katers) laten loslopen zonder ze te laten castreren omdat ze het dier zijn plezier gunnen .....