Over een oud spoorweg tracé fietsten we naar de Rhône en we verbaasden ons er weer over hoe mooi men deze tracé's tot fiets-wandelpaden heeft gemaakt. Echt een plezier om hier te fietsen en dan ook nog zonder autoverkeer. Want dat is nog wel een punt, de Franse automobilist, niet allemaal gelukkig, kan nog moeilijk omgaan met fietsers op de rijweg. Ook al staan er overal borden dat auto's de weg moeten delen met fietsen, sommigen begrijpen dat nog steeds niet. Maar langzaam komt dat besef, het groeiend aantal fietsers in het verkeer, dit dankzij de e-bikes, eist zijn plaats op.
De zon stond op deze rotswand toen we er langs fietsten en en ik zag de schittering van water wat er overheen sijpelde. Vandaar dat die lisdodde op die plek kunnen groeien, ze krijgen voortdurend water. Hoogst waarschijnlijk is er net boven in het weiland een bron.
Deze leuke muurschilderingen zagen we in een fietstunnel. Ze zijn gemaakt door de inwoners van Bax, een dorpje aan de route, ter gelegenheid van een kunstproject.
En deze twee hier boven zijn gemaakt door de leerlingen van de openbare school van Bax. Ontroerend mooi.
Op de terugweg, we namen dezelfde route, zag ik vlak voor Privas dit landschap. Vredig, zoals alles in onze omgeving. In Privas wat boodschappen gedaan en weer naar huis.
Reacties
en een fietspad dat er mag zijn
prettige dag
Lie(f)s.
Prachtig de muurschilderingen.
Vraag me niet waarom, maar ik heb een zwak voor hooibalen (zonder plastic) en die foto van jou vind ik dan ook schitterend.