Het regent, het regent...

Het regent, het regent, de pannen worden nat, de eerste regel van een oud kinderliedje waar ik aan moest denken toen ik vanmorgen om zes uur de lang gewenste regen op het dak hoorde vallen. Die regen zou rond middernacht vallen maar toen wij, wat laat, naar bed gingen was er nog geen druppel gevallen. Maar gelukkig, daar kwamen de buien, met onweer en die hebben de hele ochtend aangehouden. En wat zijn we er blij mee.

Jammer voor alle vakantiegangers maar ze zullen ook wel gezien hebben hoe verschrikkelijk hard regen nodig was. Ze hoefden alleen maar te kijken naar de lage stand van de rivieren, het gele gras en de steeds grote hoeveelheid verdorde bomen en struiken. 

Alles staat open om de frisheid binnen te halen en we horen, na weken van afwezigheid het riviertje beneden in het dal weer stromen. Het is nu even droog, de damp uit de warme vallei stijgt op en er is vaag wat blauw te zien is in de lucht. Er worden vanmiddag nog meer buien voorspeld, van ons mogen ze vallen.